کاربرد نظریه خودکارآمدی در آموزش تغذیه و کنترل وزن دانش‌آموزان دبیرستانی دختر چاق و دارای اضافه‌وزن

زمینه و هدف: خودکارآمدی درک‌شده یکی از مهم‌ترین عوامل پیش‌بینی­کننده رفتار است. هدف از این مطالعه تعیین تأثیر آموزش مبتنی بر خودکارآمدی بر کنترل وزن در دانش‌آموزان دختر دبیرستانی چاق و دارای اضافه‌وزن بود. مواد و روش‌ها: این مطالعه مداخله‌ای دو گروهی بود که بر روی 154 نفر از دختران دبیرستانی 15-17 ساله چاق و دارای اضافه‌وزن انجام شد. دانش­آموزان به‌طور تصادفی به دو گروه آزمون و کنترل تقسیم شدند. داده­ها با استفاده از پرسشنامه استاندارد کلارک جمع‌آوری شد. چهار جلسه برنامه آموزشی برای گروه آزمون اجرا گردید و نتایج آن بعد از مداخله در هر گروه بررسی گردید. داده‌ها با آزمون‌های کای­اسکوئر، تی مستقل، تی زوجی، من­ویتنی و ویلکاکسون و آنالیز کوواریانس و با استفاده از  SPSS 22تجزیه‌وتحلیل شدند. یافته‌ها: تفاوت معناداری در گویه­های فشار اجتماعی (p<0/001)و دسترسی به مواد غذایی(p=0/008) بعد از مداخله در گروه آزمون مشاهده شد ؛ ولی در گویه‌های تجربه هیجان‌های مثبت، هیجان‌های منفی و ناراحتی‌های جسمی تفاوت معناداری مشاهده نشد. در گروه کنترل این تفاوت در هیچ‌کدام از گویه‌ها معنادار نبود (05/0p>). نتیجه‌گیری: مداخله در برنامه‌هایی مانند ارتقای خودکارآمدی می‌تواند نتایج مثبتی در تشویق نوجوانان به انتخاب سبک زندگی سالم داشته و به پیشگیری از چاقی و اضافه‌وزن در آنان کمک بسزایی کند. نوع مقاله: مطالعه پژوهشی.