کاربرد نانو ذرات نقره در کنترل آلودگی میکربی و بازیابی گیاهچه‌های دابلد هاپلویید چغندر قند در شرایط این ویترو

در این تحقیق امکان بازیابی گیاهچه‌های دابلد هاپلویید آلوده و رو به اضمحلال حاصل از کشت تخمک با استفاده از نانوذرات نقره در کشت بافت گیاهی مورد ارزیابی قرار گرفت. مقادیر متفاوت نانونقره (صفر، 50، 75، 100، و 125 پی‌پی‌ام) در محیط کشت جامد MS استفاده شد و گیاهچه‌های دابلد هاپلویید آلوده با تیمار شستشوی اولیه و بدون انجام شستشو با محلول نانونقره، در تیمارهای مختلف واکشت گردیدند. از آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 تکرار استفاده شد و پس از 30 روز تعداد گیاهچه‌های بازیابی شده مورد تجزیه تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج نشان داد که هر دو فاکتور پیش شستشو و کاربرد نانونقره اثر معنی‌داری بر کنترل آلودگی دارند. رفتار نانوذرات نقره در محیط کشت مایع و جامد متفاوت بوده و علاوه بر اثر ضدمیکربی آن تحت تأثیر ترکیب محیط کشت قرار گرفت. ضمن اینکه باکتری‌ها حتی در غلظت‌های 100 و 125 پی‌پی‌ام نانونقره حذف نشدند اما از رشد و تکثیر آنها جلوگیری شد. به موازات افزایش غلظت نانونقره، یک افزایش خطی در نرخ بازیابی گیاهچه‌های دابلد هاپلویید آلوده مشاهده گردید. روند پوسیدگی گیاهچه‌ها در غلظت 125 پی‌پی‌ام نانوذرات نقره متوقف شده و بازیابی سبزینگی و تکثیر گیاهچه‌ها در شرایط این ویترو با نرخ صددرصد اتفاق افتاد. چنین به نظر می‌رسد که تأثیر نانوذرات نقره صرفاً به علت خاصیت ضد میکربی نبوده و احتمال می‌رود در فرایندهای بیوشیمیایی و خصوصیات محیط کشت دخالت داشته باشد که نیاز به مطالعه و تحقیق بیشتر دارد.