کاربرد فرآیند تحلیل سلسله مراتبی و GIS در مکان‌یابی بهینه شهرک‌های گردشگری ساحلی (مطالعه موردی: ساحل دریاچه کافتر)

    گردشگری ساحلی یک نوع گردشگری است که به دلیل رشد سریع آن در دهه­های اخیر به عنوان سریع­ترین بخش گردشگری شناخته شده است. مناطق ساحلی، به عنوان یکی از جنبه­های اکوتوریسم، در سال­های اخیر در زمینه جذب گردشگری به دست آورده­اند و مناطق ساحلی به عنوان یکی از جنبه­های مهم گردشگری طبیعی شناخته شده­اند. دریاچه کافتر شهرستان اقلید یکی از جاذبه­های زیبای گردشگری ساحلی است که در طول ایام سال و بخصوص در ایام تعطیلات، گردشگران بسیاری را به خود جذب می­کند و یکی از مناطق مستعد گسترش گردشگری ساحلی محسوب می­گردد، اما متاسفانه این منطقه ساحلی، فاقد هرگونه امکانات و خدمات رفاهی مورد نیاز گردشگران است. لزوماً تأسیسات و تجهیزات مورد نیاز گردشگران در قالب شهرک گردشگری باید در مکان بخصوصی مستقر گردد که بیشترین کارایی را داشته باشد. از آنجا که انتخاب بهترین مکان ایجاد شهرک گردشگری نیازمند شناسایی و تجزیه و تحلیل معیارها و شاخص­های متعددی است، بنابراین در این پژوهش سعی گردیده است تا با بهره­گیری از مدل منطقی بولین در محیط GIS و نیز تکنیک سلسله مراتبی (AHP) بهترین مکان برای ایجاد شهرک گردشگری انتخاب گردد. از این رو نتایج حاصل از تلفیق لایه­های اطلاعاتی حاوی کاربری اراضی و عارضه­های موجود در ساحل دریاچه به صورت سه محدوده مستعد ایجاد شهرک گردشگری از نظر معیارهایی مانند تسلط، ساحل قابل دسترسی، هموار بودن زمین، هزینه ساخت و ساز، قابلیت آفتاب­گیری، مقبولیت و نیز بکر بودن زمین مورد بررسی قرار گرفت و در نهایت بهترین مکان ایجاد شهرک گردشگری در ضلع شمالی ساحل دریاچه انتخاب شد.