کاربرد جیبرلین و اسید آسکوربیک به منظور کاهش خسارت زوال بذر آفتابگردان (Helianthus annuus L.) تحت دو شرایط قبل و بعد از زوال

بذر آفتابگردان مستعد زوال بوده و زوال سبب کاهش کیفیت بذر و گیاهچه تولیدی خواهد شد. به منظور مقایسه نقش پرایمینگ بذر با جیبرلین و اسید آسکوربیک تحت دو شرایط قبل و بعد از زوال بذر آفتابگردان رقم برزگر، آزمایشی در سال 1395 به صورت گلدانی انجام شد. آزمایش، فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی بود. فاکتور اول زمان کاربرد پرایمینگ (پرایمینگ قبل و پرایمینگ بعد از زوال بذر) و فاکتور دوم تیمارهای پرایمینگ (هیدروپرایمینگ، جیبرلین ppm 50 و ppm 75، آسکوربیک اسید ppm 100 و ppm150، جیبرلین ppm50 + اسیدآسکوربیک ppm 100) به همراه شاهد (پرایم نشده) بود. برای اعمال زوال بذر از روش پیری زودرس استفاده شد. نتایج نشان داد که پرایمینگ بعد از زوال بذر در مقایسه با پرایمینگ قبل از آن، برای بهبود صفاتی نظیر سرعت ظهور گیاهچه، سرعت رشد گیاهچه و وزن خشک گیاهچه بهتر بود. هرچند برای صفات دیگری نظیر درصد ظهور و طول ریشه گیاهچه، بین زمان پرایمینگ و تیمار پرایمینگ اثر متقابل وجود داشت و برای این صفات نیز بطور کلی پرایمینگ بعد از زوال بذر، موثرتر بود. هیدروپرایمینگ بعد از زوال بذر توانست درصد و سرعت ظهور گیاهچه و تیمار جیبرلین ppm 75 نیز توانست سرعت رشد گیاهچه و تجمع ماده خشک آن را بطور معنی داری بهبود بخشند.بنابراین، هیدرو پرایمینگ و جیبرلین در غلظت ppm 75 به عنوان تیمار برتر برای بهبود کیفیت بذرهای زوال یافته آفتابگردان قابل توصیه هستند.