چارچوب مفهومی شکل‌گیری زیست‌بوم‌های کارآفرینی دانشگاه پایه شهر تهران

موضوع این مقاله، ارائه چارچوب مفهومی برای تبیین نحوه شکل‌گیری زیست‌بوم‌های کارآفرینی دانشگاه پایه در تهران و شاخصها و زیرشاخص‌های مربوط به آن بوده و روش پژوهش کیفی است. این تحقیق در بازه زمانی سال‌های 1397 و 1398 انجام شده و قلمرو مکانی آن دانشگاه‌های شهر تهران بوده است. چارچوب مفهومی توسعه داده شده در این تحقیق شامل یک ماتریس سه‌درچهار است که محور افقی آن جایگاه زیست‌بوم‌ در چرخه عمر (مشتمل بر 4 وضعیت: تولد، فعال‌سازی، یکپارچگی و بلوغ) و محور عمودی آن نحوه شکل‌گیری اکوسیستم (مشتمل بر 3 وضعیت: ارگانیک و جامعه محور، نظام‌مند و دانشگاه محور و ترکیب ارگانیک و نظام‌مند) را نشان می‌دهد. در ادامه نیز با روش تحلیل مضمون و با بکارگیری شبکه مضامین، شاخصها و زیرشاخص‌های پیشنهادی تعیین گردید.در بخش بعد با بکارگیری روش دلفی، شاخصها و زیرشاخصهای مربوط به چرخه عمر شامل 4 شاخص: وضعیت زیرساختهای سازمانی کارآفرینی (مشتمل بر 7 زیرشاخص)، وضعیت منابع موجود در اکوسیستم (مشتمل بر 4 زیرشاخص)، وضعیت ارتباطات بین عناصر فعال در زیست‌بوم‌(مشتمل بر 5زیرشاخص) و وضعیت زیرساخت‌های برنامه‌ای، مدیریتی و فرهنگی زیست‌بوم‌ (مشتمل بر 3زیرشاخص) تعیین و جمع‌بندی گردید. شاخصها و زیرشاخصهای مربوط به تعیین الگوی شکل‌گیری نیز شامل 2 شاخص: سهم دانشجویان و فارغ‌التحصیلان در زیست‌بوم‌ کارآفرینی (مشتمل بر 3زیرشاخص) و نقش عوامل غیردانشگاهی در زیست‌بوم‌ کارآفرینی (مشتمل بر 3زیرشاخص) تعیین و جمع‌بندی شد.