چارچوب حقوقی قطعنامه 1696 شورای امنیت در مورد برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران
author
Abstract:
This article doesn't have abstract
similar resources
عملکرد شورای امنیت در پرونده هسته‌ای ایران: از ارجاع تا تحریم
چالشهایی که سالها در روابط جمهوری اسلامی ایران و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در مورد ماهیت برنامه هسته‌ای ایران ادامه داشت و به تصویب قطعنامه 1696 شورای امنیت منتهی شده بود سرانجام به تحریم ایران توسط شورای امنیت در قالب قطعنامه 1737 (مصوب 23 دسامبر 2006 مطابق با 2 آذر 1385) منجر گردید. تحلیل عملکرد شورای امنیت در پرونده هسته‌ای ایران از منظر حقوق بین‌الملل، و ساز و کارهای حقوقی قابل استفاده در...
full textقطعنامه 1835 شورای امنیت: زمینه و دورنما در برداشتی حقوقی
برخوردهای ناعادلانه با ایران در قالب مسأله فعالیتهای هسته‌ای که متأثر از تمایلات سیاسی و نگاه ابزاری به حقوق بین‌الملل است، جلوه‌ای بارز از تهدید به گسست در نظم حقوقی معاصر است که عواقب و پیامدهای آن تا افقهای دور دست حیات بین‌المللی نیز ادامه خواهد یافت: اعمال فشار سیاسی و بویژه سیاسی کردن سازمانهای بین‌المللی فنی و کارشناسی (آژانس بین‌المللی انرژی اتمی) یا پیروی این سازمانها از رابطه قدرت، ا...
full textحقوق در بند سیاست: تحلیل قطعنامه 1747 شورای امنیت در خصوص برنامه هسته‌ای ایران
دانش آموختگان حقوق بین‌الملل در پرتو آموزه‌های حقوقی همواره از موجودیت مستقل این بخش از حقوق دفاع کرده و عملکرد نهادهای بین‌المللی را در این چارچوب قابل تحلیل و حمایت می‌بینند. در این میان، انتظار حقوقی این است‌که نهادی همانند ملل‌متحد بویژه رکن اجرائی‌آن، یعنی شورای امنیت، مجری حقوق بین‌الملل باشد، در سایه این حقوق رفتار کند و مسیر تحقق اهداف و مقاصد این سازمان را را با چنان مشی و سلوکی ترسیم ...
full textمشروعیت قطعنامه های شورای امنیت در مورد برنامه هسته ای ایران
چکیده شورای امنیت هرچند از صلاحیتهای گسترده ای برخوردار است، ولی به عنوان رکنی از یک سازمان بین المللی تابع قوانین حقوق بین الملل می باشد. براساس حقوق بین الملل عام و منشور ملل متحد محدودیتهایی بر شورای امنیت حاکم است که شورا بایستی در چارچوب آن عمل نماید. بنابراین اختیارات شورای امنیت نا محدود نیست و در صورتی که شورای امنیت پا را فراتر از اختیارات خود بگذارد، تصمیماتش فاقد مشروعیت حقوقی خواهد...
15 صفحه اولتحریمهای بین‌المللی: نگاهی به تصویب قطعنامه 1929 شورای امنیت
قطعنامه 1929 شورای امنیت به‌عنوان چهارمین قطعنامه این شورا علیه جمهوری اسلامی ایران و با تلاش بی وقفه دستگاه دیپلماسی آمریکا در 19خرداد 1389 به تصویب رسید و جز ترکیه و برزیل که به آن رأی منفی دادند و لبنان که ممتنع بود، پنج عضو دائم شامل: آمریکا، فرانسه، انگلیس، روسیه و چین و هفت کشور غیردائم شورا یعنی اتریش، بوسنی و هرزگوین، ژاپن، مکزیک، گابن، نیجریه و اوگاندا با رأی مثبت خود این قطعنامه را ت...
full textبررسی تطبیقی جایگاه حقوقی شورای عالی امنیت ملی در جمهوری اسلامی ایران و آمریکا
شورای عالی امنیت ملی در نظام جمهوری اسلامی ایران دارای جایگاه قانون اساسی بوده لکن بر خلاف امریکا مجموعه قوانین و یا قانون مدون و مکتوبی در رابطه با وظایف و اختیارات خود ندارد.شورای امنیت ملی در نظام جمهوری اسلامی ایران به جهت ارتباط ناگسستنی میان مقوله ی امنیت ملی با بخشهای گوناگون سیاسی،اقتصادی،اجتماعی،فرهنگی و اطلاعاتی کشور،متشکل از افراد رده بالای حکومتی و مقامات عالی رتبه کشوری و لشگری می ...
حقیقت و مجاز حقوق هسته‌ای ایران در پرتو قطعنامه 1803 شورای امنیت
قطعنامه 1803 که چهارمین قطعنامه شورای امنیت (و سومین قطعنامه تحریم) علیه ایران است، در شرایطی به تصویب رسید که به دلیل اجرای موفقیت‌آمیز بخشهای مهم مدالیته ایران و آژانس و تأیید رسمی این امر در گزرش اسفند سال 1386 البرادعی، گمان می‌رفت که شورا از رویه‌ای که دوسال در پیش گرفته، منصرف شود. اما شورا با تکیه بر اینکه قطعنامه مارس 2005 شورای حکام هنوز توسط ایران به صورت کامل اجرا نشده است (بویژه در...
full textMy Resources
Journal title
volume 5 issue 9
pages 289- 294
publication date 2006-03-21
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023