پیش بینی کیفیت زندگی بر اساس راهبردهای تنظیم شناختی هیجان و مهارت‌های ارتباطی در پرستاران زن

مقدمه: کیفیت زندگی بر همه ابعاد زندگی اعم از شخصی، تحصیلی و حرفه‌ای اثر می‌گذارد. بنابراین، ضروری است که عوامل مؤثر بر آن بررسی شوند. در پژوهش حاضر پیش بینی کیفیت زندگی بر اساس راهبردهای تنظیم شناختی هیجان و مهارت‌های ارتباطی انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع مطالعات همبستگی است. جامعه آماری مطالعه شامل پرستاران زن شاغل در بیمارستان‌های دولتی شهر کرمان در سال 1395 بود. با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای 234 نفر انتخاب شدند. ابزار مطالعه شامل پرسشنامه‌های تنظیم شناختی هیجان (CERQ-36)، مهارت‌های ارتباطی (CS-34)، و کیفیت زندگی (SF-12) بود. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از روش‌های آماری ضریب همبستگی Pearson و رگرسیون چندگانه به روش رو به عقب در سطح معنی داری 05/0 و با کمک نرمافزار SPSS نسخه 20 انجام شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد رابطه مثبت و معنی داری بین راهبردهای تنظیم شناختی هیجان و مهارت‌های ارتباطی با کیفیت زندگی وجود دارد(001/0 > P). نتایج تحلیل رگرسیون رو به عقب نشان داد که راهبردهای تنظیم شناختی هیجان و مهارت‌های ارتباطی 48% از واریانس بعد روانی و 39% از واریانس بعد جسمانی کیفیت زندگی را پیش‌بینی می‌کنند. (001/0 = P). نتیجه گیری: با توجه به نقش معنی دار راهبردهای تنظیم شناختی هیجان و مهارت‌های ارتباطی در پیش بینی کیفیت زندگی پیشنهاد می‌شود، راهبردهای سازگارانه در تنظیم هیجان و مهارت‌های ارتباطی از طریق کارگاه‌ها و کلاس‌های آموزشی به پرستاران آموزش داده شود تا زندگی آنان از کیفیت بهتری برخوردار شود.