پیش بینی عملکرد درسی دانشجویان براساس سبک های شناختی و اهمال کاری تحصیلی

مقدمه: عملکرد درسی مطلوب یکی از مهم‎ترین هدف‎های هر دانشجو، خانوادۀ او، دانشگاه و نظام آموزشی است. فعالیت آموزشی و یادگیری کارآمد از جمله شاخص‎های یک دانشگاه و دانشجوی موفق است. پژوهش حاضر با هدف پیش بینی عملکرد درسی دانشجویان براساس سبک‎های شناختی و اهمال کاری تحصیلی آنان انجام شد. روش کار: جامعۀ آماری پژوهش عبارت بود از کلیۀ دانشجویان دورۀ کارشناسی دانشکدۀ روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبائی در سال تحصیلی 95-1394. نمونۀ پژوهش شامل همۀ دانشجویان حاضر در پنج کلاس درس (154 تَن) بود که به ‎هر روش نمونه گیری تصادفی خوشه‎ای انتخاب شدند. از پرسشنامه‎های: الف. سبکهای‎شناختی ایزالم-97 و ب. اهمال‎کاری تحصیلی آیتکن (API) برای جمع‎آوری داده‎ها استفاده شد. پایایی پرسشنامۀ سبک‎شناختی شهودی (79/0)، روشمند (83./0)، تأملی (89/0)، عملگرا (87./0)، و روایی آن (67/0) گزارش شده است. پایایی پرسشنامۀ اهمال‎کاری تحصیلی (88/0) و روایی آن (67/0) به‎دست آمده است. از نمرۀ پایان‌ترم درس روانشناسی یادگیری به‎عنوان شاخص عملکرد درسی دانشجویان استفاده شد. یافته‌ها: بین سبک‎شناختی با اهمال‎کاری تحصیلی رابطۀ معناداری وجود دارد، ب) بین اهمال‎کاری تحصیلی با عملکرد درسی رابطۀ معناداری وجود دارد؛ ولی، بین سبک‎شناختی با عملکرد درسی رابطۀ معناداری یافت نشد. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون مؤید آن بود که سبک‎شناختی قدرت پیش‎بینی کنندگی اهمال‎کاری تحصیلی دانشجویان را دارد. همچنین، اهمال‎کاری تحصیلی از قدرت پیش‎بینی کنندگی بالایی برای عملکرد درسی برخوردار است. نتیجه گیری: از یافته‎های این پژوهش می‎توان نتیجه گرفت که نوع سبک‎شناختی دانشجویان در اهمال‎کاری تحصیلی و اهمال‎کاری تحصیلی نیز به نوبۀ خود در عملکرد درسی آنان تأثیر می‎گذارد. بنابراین، لزوم شناخت و آگاهی از کارکردهای سبک شناختی و اهمال‎کاری بیش از پیش ضروری می‎نماید