پیش بینی خودکارآمدی در تصمیم گیری شغلی براساس خلاقیت و سبک های تفکر

این پژوهش با هدف پیش بینی خودکارآمدی در تصمیم گیری شغلی براساس خلاقیت و سبک های تفکر انجام شد. پژوهش توصیفی و از نوع پیمایشی بود. جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان سال آخر کارشناسی دانشکده ادبیات دانشگاه الزهرای تهران طی سال 98-1397 بود. با روش نمونه گیری تصادفی ساده تعداد 205 نفر انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل چک لیست اطلاعات جمعیت شناختی-محقق ساخته، پرسشنامه خلاقیت، پرسشنامه سبک تفکر و پرسشنامه خودکارآمدی در تصیم گیری شغلی بود. داده های پژوهش با کمک روش های توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار)، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره با روش ورود همزمان تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین خلاقیت با خودکارآمدی در تصمیم گیری شغلی رابطه معنی داری وجود دارد (846/0=r و 05/0>P). رابطه بین سبک تفکر ارزشیابانه (671/0=r و 05/0>P) و سبک تفکر قانوان گذارانه (743/0=r و 05/0>P) با خودکارآمدی در تصمیم گیری شغلی نیز معنی دار بود؛ اما این رابطه با متغیر سبک تفکر اجرایی معنی دار نبود (041/0-=r و 05/0<P). همچنین، تحلیل رگرسیون به روش ورود همزمان نشان داد که متغیرهای پیش بین با هم توانسته اند 38 درصد از تغییرات مربوط به نمره خودکارآمدی در تصمیم گیری شغلی را بین دانشجویان تبیین نماند.