پیش‌‌بینی پیوند با مدرسۀ دانش‌‌آموزان براساس حمایت تحصیلی و خودپندارۀ تحصیلی

پژوهش حاضر با هدف پیش‏بینی پیوند با مدرسۀ دانش‌‌آموزان براساس حمایت تحصیلی و خودپندارۀ تحصیلی انجام گرفت. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعۀ آماری پژوهش را تمامی دانش‌‌آموزان دورۀ متوسطۀ دوم شهر ثلاث باباجانی (کرمانشاه) در سال ‏تحصیلی 1395-1394 تشکیل می‏دادند که از میان آن‌ها با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌‌ای، تعداد 150 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شدند که در‌نهایت 130 پرسشنامۀ سالم وارد تحلیل شد. از پرسشنامۀ پیوند با مدرسۀ رضایی‌‌شریف و همکاران (1390)، پرسشنامۀ حمایت تحصیلی ساندز و پلاکت (2005) و پرسشنامۀ خودپندارۀ تحصیلی یسن‌‌چن (2004) برای جمع‏آوری داده‏ها استفاده شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‏ها از آزمون‏های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. یافته‏ها نشان داد که بین حمایت تحصیلی (و مؤلفه‌‌های آن) و خودپندارۀ تحصیلی (و مؤلفه‏های آن) با پیوند با مدرسۀ دانش‌‌آموزان رابطۀ مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که 46 درصد از کل واریانس پیوند با مدرسۀ دانش‌‌آموزان براساس حمایت تحصیلی و خودپندارۀ تحصیلی قابل پیش‏بینی است؛ بنابراین، می‏توان نتیجه گرفت که حمایت تحصیلی و خودپندارۀ تحصیلی از متغیّرهای مهم و مرتبط با پیوند با مدرسۀ دانش‌‌آموزان هستند