پیش‌‏بینی قصد کارآفرینی دانشجویان براساس سرمایه‏‌ی روانشناختی و انطباق‏‌پذیری مسیر شغلی

پژوهش حاضر با هدف پیش‏بینی قصد کارآفرینی دانشجویان بر اساس سرمایه‏ی روان‌شناختی و انطباق‏پذیری مسیر شغلی انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی-همبستگی بود. جامعه‏ی آماری پژوهش را دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی در سال تحصیلی 1397 تشکیل می‏دادند که از میان آن‌ها با استفاده از روش نمونه‏گیری تصادفی خوشه‏ای تعداد 243 دانشجو انتخاب شدند. از پرسشنامه­ی قصد کارآفرینی لینان، رودریگرز، رودی‌کانتچ (2011)، پرسشنامه­ی سرمایه‏ی روان‌شناختی لوتانز، یوسف و آولیو (2007) و پرسشنامه­ی انطباق‏پذیری مسیر شغلی ساویکاس (2012) برای جمع‏آوری داده­ها استفاده شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‏ها از آزمون‏های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. یافته‏ها نشان داد که بین سرمایه‏ی روان‌شناختی (خودکارآمدی، امیدواری، خوش‏بینی و تاب‏آوری) و انطباق‏پذیری مسیر شغلی (دغدغه، کنترل، کنجکاوی و اعتماد) با قصد کارآفرینی دانشجویان رابطه‏ی مثبت معناداری وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون آشکار کرد که تقریباً 20 درصد از کل واریانس قصد کارآفرینی دانشجویان بر اساس سرمایه‏ی روان‌شناختی و انطباق‏پذیری مسیر شغلی قابل پیش‏بینی است که متغیر انطباق‏پذیری مسیر شغلی سهم بیشتری داشت. بنابراین، می‏توان نتیجه گرفت که سرمایه‏ی روان‌شناختی و انطباق‏پذیری مسیر شغلی از متغیرهای مرتبط با قصد کارآفرینی دانشجویان هستند که نیازمند توجه و برنامه ‏ریزی هستند.