پیش‌بینی سلامت روان بر اساس متغیرهای عزت‌نفس، رضایت از زندگی و امید در دانشجویان

زمینه و هدف: سلامت روان یکی از متغیرهای مهم و اساسی در حوزه روان­شناسی و علوم تربیتی است که عوامل مختلفی در رابطه با آن موردمطالعه قرارگرفته‌اند. هدف این پژوهش پیش‌بینی سلامت روان دانشجویان با استفاده از متغیرهای عزت‌نفس، رضایت از زندگی و امید بود. مواد و روش‌ها: روش تحقیق ازلحاظ ماهیت روش همبستگی بود که در زمره تحقیقات غیرآزمایشی قرار می‌گیرد. جامعه آماری کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه شاهرود بودند (9000 نفر). حجم نمونه با استفاده از جدول تعیین اندازه نمونه کرجسی و مورگان 368 نفر تعیین گردید. کتابچه‌ای آزمودنی‌ها شامل پنج بخش بود: 1- پرسشنامه جمعیت‌شناختی، 2- پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ و هیلر، 3- پرسشنامه امید اسنایدر، 4- پرسشنامه عزت‌نفس روزنبرگ و 5- پرسشنامه رضایت از زندگی داینر. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آمار توصیفی (نمودارها، اندازه‌های گرایش به مرکز و اندازه‌های پراکندگی) و آمار استنباطی (آزمون ضریب همبستگی گشتاوری پیرسون، آزمون تی گروه‌های مستقل و تحلیل رگرسیون گام‌به‌گام) و نرم­افزار SPSS 22 استفاده شد. یافته‌ها: بین متغیرهای عزت‌نفس، رضایت از زندگی، امید و سلامت روان (به ترتیب 0/76 و 0/70 و 0/76 R=) همبستگی معنادار وجود داشت. سلامت روان دانشجویان را می‌توان بر اساس متغیرهای عزت‌نفس (42/&beta=0)، رضایت از زندگی (21/&beta=0) و امید (35/&beta=0) پیش‌بینی کرد. دراین‌بین، سهم متغیر عزت‌نفس با ضریب رگرسیون (0/42) بیشتر بود. بین عزت‌نفس، امید و سلامت روان دانشجویان تفاوتی مشاهده نشد؛ ولی نمرات رضایت از زندگی دختران بیشتر از پسران بود. نتیجه‌گیری: این بررسی به‌طورکلی دانشجویان را دارای سلامت روان مناسبی نشان داد و یافته‌ها گویای آن بودند که با افزایش عزت‌نفس، امید و رضایت از زندگی دانشجویان می‌توان سلامت روان آن‌ها را ارتقا داد. نوع مطالعه: مطالعه پژوهشی.