پیش‌بینی رضایت‌مندی زناشویی براساس مؤلفه‌های هوش هیجانی و شیوه‌های حل تعارض

  زمینه: رضایت‌مندی زناشویی مهم‌ترین بُعد ازدواج است و هوش هیجانی و شیوه­های حل تعارض به عنوان مؤلفه­های فردی با رضایت‌مندی زناشویی ارتباط دارند.   هدف: مطالعه به منظور پیش­بینی رضایت‌مندی زناشویی براساس مؤلفه­های هوش هیجانی و شیوه‌های حل تعارض انجام شد.   مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی در سال 1389 در شهر ارومیه بر روی 120 زوج فرهنگی (شاغل در آموزش و پرورش) انجام شد که به روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع­آوری اطلاعات از پرسش­نامه‌ رضایت زناشویی انریچ، آزمون هوش هیجانی برادبری، گریوز و شیوه­های حل تعارض رحیم استفاده شد. داده‌ها با ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام تحلیل شدند.   یافته‌ها: بین رضایت زناشویی با هوش هیجانی و شیوه­های حل تعارض همراهانه و مصالحه­گرانه همبستگی مستقیم وجود داشت ( 0 01/0> P ) . همچنین بین رضایت زناشویی با شیوه حل تعارض اجتنابی همبستگی معکوس وجود داشت (01/0> P ) . رابطه آماری معنی­داری بین رضایت زناشویی با شیوه­های حل تعارض مهربانانه و سلطه‌گرانه مشاهده نشد.   نتیجه­گیری: با توجه به یافته‌ها، هوش هیجانی و شیوه‌های حل تعارض در ترکیب با هم قادرند تغییرات رضایت زناشویی را به طور معنی­داری پیش­بینی کنند.