پیش‌بینی «خودشفقت‌ورزی» براساس «مؤلفه‌های نگرش به دین» در مردان سالمند

هدف این پژوهش عبارت بود از بررسی چگونگی ارتباط «مؤلفه‌های نگرش به دین» و «خودشفقت‌ورزی» در مردان سالمند؛ به این منظور، با روش تصادفی ساده، 300 نفر از سالمندانِ حاضر در «مرکز نگهداری نیمه‌وقت سالمندان مهرگان شهر کرمانشاه» انتخاب شدند. آنان به پرسشنامه‌های «فرم کوتاه خودشفقت‌ورزی» و «نگرش مسلمانان به دین» پاسخ دادند؛ داده‌ها با «ضریب همبستگی پیرسون» و «تحلیل رگرسیون گام به گام» تحلیل شدند. یافته‌ها نشان داد که بین «مؤلفه‌های دین‌داری» و «خودشفقت‌ورزی» رابطه مثبت معنادار وجود دارد؛ «مؤلفه‌های نگرش به دین» که شامل «کمک شخصی»، «نگرش اسلامی» و «مناسک اسلامی» می‌باشند؛ به ترتیب به‌طور معناداری قادر به پیش‌بینی 23درصد از خودشفقت‌ورزی سالمندان است. پس می‌توان با افزایش «دینداری»، «خودشفقت‌ورزی» را افزایش داد و درنتیجه توان مقابله سالمندان در برابر بیماری‌های روانی و مشکلات زندگی را بهبود بخشید