پیش‌بینی تمایل به راه‌اندازی یک کسب‌وکار کارآفرینانه در میان دانشجویان کشاورزی بر اساس ابعاد قابلیت اشتغال

امروزه دو رویکرد توسعه قابلیت اشتغال و توسعه تمایل به کارآفرینی به‌عنوان دو رویکرد اصلی مدیریت بحران اشتغال مطرح هستند. از این‌رو تحقیق حاضر با هدف اصلی پیش‌بینی تمایل به راه‌اندازی یک کسب‌وکار با استفاده از ابعاد قابلیت اشتغال انجام شد. جامعه آماری پژوهش 1154 نفر از دانشجویان کارشناسی سال سوم و چهارم کشاورزی و منابع طبیعی و دانشجویان کارشناسی ارشد پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران بودند. نمونه موردنظر به تعداد 205 نفر تعیین و به روش سهمیه‌ای نمونه‌گیری انجام شد. ابزار پژوهش پرسشنامه‌ای بود که روایی آن به روش صوری و پایایی آن به روش آلفای کرونباخ مورد بررسی قرار گرفت. روش آماری غالب تحلیل تشخیصی بود که نتایج آن نشان داد در پیش‌بینی تمایلات کارآفرینی دو بعد قابلیت اشتغال شامل مهارت‌های بین فردی و مهارت‌های رهبری بیشتر سبب تمایل به کارآفرینی می‌شوند. درحالی‌که داشتن مهارت‌های مدیریتی و تفکر سیستمی و مهارت حساب بیشتر مربوط به گروهی با تمایل پایین‌تر به کارآفرینی است. بعد مهارت‌های انتقادی نیز در این رابطه نقش معنی‌داری از خود نشان نداد. نتیجه کلی تحقیق نشان می‌دهد داشتن مهارت‌های قابلیت اشتغال به‌واسطه ارتقای کیفیت فردی می‌تواند در توضیح تمایل به کارآفرینی دانشجویان نیز مورد توجه باشد. از اینرو مشخص می شود که قابلیت اشتغال مفهومی فراتر از استخدام شدن بوده و به عنوان یک برتری فردی در زمینه اشتغال است.