پیش‌بینی بهزیستی ذهنی بر اساس سبک زندگی ارتقاءدهنده سلامت، تعارض کار-خانواده و رضایت شغلی در معلمان مدارس استثنایی

مقدمه: معلمان مدارس استثنایی به‌دلیل مشکلات زیاد دانش‌آموزان، نیازمند بهبود ویژگی‌های مثبت روانشناختی به‌ویژه بهزیستی ذهنی می‌باشند. پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی بهزیستی ذهنی بر اساس سبک زندگی ارتقاءدهنده سلامت، تعارض کار-خانواده و رضایت شغلی در معلمان مدارس استثنایی انجام شد. روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی-همبستگی بود. جامعه پژوهش همه معلمان مدارس استثنایی اهواز در سال 96-1395 بودند که از میان آن‌ها 120 نفر با روش نمونه‌گیری تصافی خوشه‌ای انتخاب شدند. داده‌ها توسط "پرسشنامه بهزیستی ذهنی" (Subjective Well-being Questionnaire)، "نیمرخ سبک زندگی ارتقاءدهنده سلامت" (Health-Promoting Lifestyle Profile)، "پرسشنامه تعارض کار-خانواده" (Work-Family Conflict Questionnaire) و "پرسشنامه رضایت شغلی" (Job Satisfaction Questionnaire) را جمع آوری شد. داده‌ها با نرم‌افزار اس پی اس اس نسخه 19 تحلیل شد. یافته‌ها: سبک زندگی ارتقاءدهنده سلامت (476/0 = r) و رضایت شغلی (263/0 = r) با بهزیستی ذهنی همبستگی مثبت و معنادار داشت. از طرف دیگر، و تعارض کار-خانواده (301/0- = r) با بهزیستی ذهنی همبستگی منفی و معنادار داشت. همچنین متغیرهای سبک زندگی ارتقاءدهنده سلامت، تعارض کار-خانواده و رضایت شغلی توانستند به‌طورمعناداری 6/32 درصد از تغییرات بهزیستی ذهنی معلمان مدارس استثنایی را پیش‌بینی کنند. در این پیش‌بینی سهم سبک زندگی ارتقاءدهنده سلامت بیشتر از سایر متغیرها بود (01/0 > P). نتیجه گیری: نتایج حاکی از اهمیت متغیرهای سبک زندگی ارتقاءدهنده سلامت، تعارض کار-خانواده و رضایت شغلی در پیش‌بینی بهزیستی ذهنی معلمان مدارس استثنایی بود. لذا پیشنهاد می‌شود مشاوران، روانشناسان بالینی و درمانگران از طریق افزایش سبک زندگی ارتقاءدهنده سلامت و رضایت شغلی و کاهش تعارض کار-خانواده میزان بهزیستی ذهنی معلمان مدارس استثنایی را بهبود بخشند.