پیش‌بینی احساس غربت دانشجویان جدیدالورود بر اساس سبک‌های دلبستگی و امیدواری

هدف مطالعه حاضر، پیش‌بینی میزان احساس غربت در دانشجویان جدیدالورود بر اساس سبک‌های دلبستگی و امیدواری بود. به این منظور 170 دانشجوی سال اولی دانشگاه بوعلی سینای همدان به صورت نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند و پرسشنامه‌های سبک‌های دلبستگی بزرگسالان هازن و شیور (1987)، مقیاس امیدواری حوزه‌های خاص سیمپسون (1999) و احساس غربت آرچر و همکاران (1998) روی آنان اجرا شد. تحلیل نتایج با استفاده از آزمون‌های رگرسیون سلسله مراتبی و تحلیل کوواریانس صورت گرفت. آزمون رگرسیون سلسله مراتبی نشان داد که متغیر پیش‌بین دلبستگی ایمن به‌طور معنادار و منفی در کاهش احساس غربت نقش داشت (0001/0p