پیش‌بینی احتمال خشکیدگی جنگل‌های استان لرستان با استفاده از رویکرد مدل‌سازی ترکیبی

شناسایی مناطق جنگلی مستعد خشکیدگی به منظور انجام اقدامات پیشگیرانه می‌تواند نقش بسزایی در مبارزه با این پدیده ایفا کند. مطالعات قبلی حاکی از کارآمدی مدل‌سازی در شناسایی این‌گونه مناطق است. از این‏رو برای شناسایی مناطق جنگلی مستعد خشکیدگی در استان لرستان از 15 مدل به صورت ترکیبی استفاده شد. مناطقی از جنگل که دارای زوال بالای 50%  بودند به عنوان متغیر وابسته و عوامل محیطی میانگین بارندگی سالیانه، میانگین دمای سالیانه، میانگین رطوبت نسبی، شاخص خشکی، شاخص خشکسالی، تبخیر و تعرق، شاخص گرد و غبار، فاصله از اراضی کشاورزی و آبراهه‌ها، شیب، جهت و NDVI به عنوان متغیرهای مستقل وارد مدل‌ها شدند. میزان AUC هر مدل در نقشه خروجی حاصل از آن ضرب و میانگین 15 مدل به عنوان مدل ترکیبی در نظر گرفته شد. نقشه احتمال خشکیدگی حاصله بیانگر افزایش احتمال خشکیدگی از قسمت‌های مرکزی جنگل‌های استان به سمت قسمت‌های جنوب و جنوب غربی بود. مدل‌های جنگل تصادفی و ماشین بردار پشتیبان با AUC برابر 1 بالاترین و مدل Bioclim با AUC برابر با 75/0 کمترین کارایی را داشتند. طبق مدل ترکیبی حدود 7/23، 5/7 و 5/19 درصد از جنگل‌های استان لرستان به ترتیب احتمال خشکیدگی کم، متوسط و زیاد را دارا هستند. عوامل اقلیمی شاخص خشکی، بارش، دما و تبخیر و تعرق به ترتیب بیشترین تأثیرگذاری را در مدل‌ها داشتند. پژوهش پیش رو علاوه بر تأکید بر کارایی مدل‌سازی در شناسایی مناطق جنگلی دارای احتمال خشکیدگی، نشان داد که استفاده ترکیبی از مدل‌ها نتایج بهتری را نسبت به استفاده مجزا از آن‌ها به بار می‌آورد.