پیش‌بینی آوای سازمانی از طریق جو اخلاقی و سرمایۀ روان‌شناختی

زمینه: به منظور دستیابی به اهداف سازمانی لازم است روابط بین مدیران و کارکنان به‌گونه‌ای باشد که طی آن زیردستان بتوانند به راحتی و بدون دغدغه، ایده‌ها و نظرات سازنده خود را در راستای ارتقای برون‌داد سازمان بیان نمایند. در جستجوی شناسایی عوامل تسهیل کننده این امر، هدف از پژوهش حاضر تحلیل روابط بین جو اخلاقی، سرمایۀ روان‌شناختی و آوای سازمانی بود.   روش: روش پژوهش به صورت توصیفی - همبستگی بوده است. جامعه آماری، کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان مشتمل بر 332 نفر بودند و با استفاده از شیوه نمونه‌گیری تصادفی ساده، تعداد 125 نفر از آن‌ها، به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها سه پرسشنامه جو اخلاقی، سرمایه روان‌شناختی و آوای سازمانی بود. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از تحلیل عاملی تأییدی مرتبه دوم، آزمون همبستگی پیرسون و مدل‌یابی معادلات ساختاری استفاده شد.   یافته‌ها: نتایج آزمون همبستگی نشان داد که بین جو اخلاقی، سرمایه روان‌شناختی و آوای سازمانی، روابط مثبت و معناداری وجود داشت. نتایج مدل‌یابی معادلات ساختاری نیز نشان داد که جو اخلاقی هم به‌صورت مستقیم و هم با واسطه سرمایه‌روان‌شناختی بر آوای سازمانی تأثیرگذار است.   نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های پژوهش، از طریق بهبود جو اخلاقی سازمان می‌توان زمینه ارتقای سرمایه روان‌شناختی و افزایش آوای سازمانی را فراهم آورد.