پیاده‌سازی مدل رگرسیون خطی فازی با استفاده از مقدار h بهینه برای شناسایی روابط عملکردی درQFD

امروزه مهم‌ترین جنبه طراحی محصول، طراحی بر اساس نیازها و خواسته‌‌های مشتریان است؛ ازاین‌رو، یکی از روش‌‌هایی که به‌منظور افزایش رضایت مشتری مورداستفاده قرار می‌‌گیرد، رویکرد گسترش عملکرد کیفیت (QFD) است. در برنامه‌‌ریزی QFD به دلیل ابهام و نادقیق بودن ویژگی‌‌ها در روابط، اغلب ضرایب فازی مورداستفاده قرار می‌‌گیرند؛ لذا در این تحقیق برای شناسایی روابط کارکردی غیردقیق و مبهم بین نیازمندی‌‌های مشتری و مشخصه‌های مهندسی، از رویکرد رگرسیون خطی فازی استفاده شد. در این رویکرد، در حالت داده‌‌های غیرفازی، مقادیر بهینه پارامترها به‌طوری تعیین می‌‌شود که مجموعه خروجی مدل رگرسیون دارای درجه عضویت بزرگ‌تر یا مساوی  باشند که این مقدار، میزان فازی‌بودن خروجی مدل رگرسیون فازی را نشان می‌دهد. در این مطالعه، هدف استفاده از مدل رگرسیون خطی فازی، شناسایی روابط کارکردی در QFD با مقدار  بهینه در شرکت صنعتی لاماالکترونیک است. نتایج این مطالعه حاکی از آن است که مقادیر گستره ضرایب در حالت  بهینه، نسبت به زمانی که این مقدار صفر است، جواب‌‌های بهتری داده و قابلیت اطمینان سیستم را افزایش می‌‌دهد.