پهنه بندی کیفیت منابع آب زیرزمینی شهر ساوه با استفاده از آنالیز های زمین آمار

امروزه استفاده از روشهای زمین آمار برای تخمین متغیرهای مکانی با استفاده از داده های همان متغیر در علوم آب و خاک مورد توجه متخصصان قرار گرفته است. با توجه به اهمیت اطلاع از کیفیت آبهای زیر زمینی برای مصارف متعدد و مشکل هزینه و وقت برای اندازه گیری پارامترهای کیفی فیزیکی و شیمیایی، یافتن راهکار برای تخمین آنها با استفاده از پارامترهایی که اندازه گیری آنها بنابر موقعیت قرارگیری راحتتر است ضروری بنظر می رسد. هدف اصلی این پژوهش بررسی و ارائه راهکارهای ارتقاء کیفیت منابع آب شرب شهرستان ساوه با استفاده از GIS می باشد. لذا پارامتر های کیفی TDS، سختی و نیترات بنابر صلاحدید آزمایشگاه شرکت آب و فاضلاب استان مرکزی مورد تحقیق قرار گرفته است. اطلاعات مورد مطالعه مربوط به دو فصل کم بارش و پر بارش سال 1393 بوده و در مجموع 144 نمونه برای 24 حلقه چاه برداشت و مورد آزمایش قرار گرفته و پس از نرمال سازی، داده ها با روشهای زمین آمار IDW، Ordinary Kriging و Disjunctive Kriging مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاصل از این سه روش برای برآورد پارامترهای کیفی مورد مطالعه به کمک معیار آماری RMSE که میزان دقت را نشان می دهد مورد ارزیابی واقع شده است. نتایج حاصل از محاسبه RMSE نشان داد که برای داده هایی با توزیع نرمال، روش IDW دارای دقت بالاتر و برای داده هایی با توزیع غیر نرمال، روش Disjunctive Kriging دقت بالاتری دارد. در نهایت با استفاده از بهترین روشهای درونیابی برای پارامترها اقدام به تهیه نقشه همپوشانی منطقه نموده و با استفاده از نقشه زمین شناسی منطقه به بررسی مناطق احداث منابع آب و علت عدم کیفیت آب شرب این مناطق و ارائه راهکارهایی برای بهبود اوضاع پرداخته شده است. نقشه های پهنه بندی مولفه های کیفی آبهای زیر زمینی با روشهای مذبور در محیط GIS تهیه شده است.