پایش بیماری درماتیت انگشتی ‌(Digital dermatitis) با استفاده از سیستم‌های درجه‌بندی ‌(Scoring systems)در سطح یک گله گاو شیری

هدف از این مطالعه میدانی طولی، کارآئی استفاده ازسیستم‌های درجه‌بندی حرکت گاو، لنگش وجراحت در درماتیت انگشتی همراه با درجه‌بندی پاسخ به ایجاد درد، رنگ واندازه زخم به منظور ارزیابی شدت و شیوع بیماری درماتیت انگشتی پاییلوماتوز و پایش بیماری از یک طرف و ارزیابی درمان انفرادی با یا پانسمان زخم به کمک ژل سم و بانداژ از سویی دیگر بود. ازمجموع 230 راCس گاو دوشا در یک دامپروری 750 راCسی واقع در اطراف شهر تهران که درسال گذشته استفاده ازاسپری محلول لینکومایسین هیدروکلراید را جهت کنترل بیماری تجربه نموده بودند 38 راCس گاولنگ براساس درجه‌بندی وضعیت گاوان درحرکت(5- 1)با دامنه لنگش 2 تا 5 جدا گردیده وبراساس درجه‌بندی لنگش صفر تا 3(متوسط 68/0 ± 05/2)، 17 راCس گاو با تنوع جراحات بیماری درماتیت انگشتی شناسائی شدند. درهریک ازگاوان مبتلا به درماتیت انگشتی پس از مقید کردن آن دربوکس اصلاح سم، ارزیابی اولیه براساس درجه‌بندی نوع جراحت، پاسخ به ایجاد درد، رنگ واندازه صورت گرفته وآنگاه پانسمان زخم بکمک ژل سم(®(Solka hoofgel و بانداژ با سه مرتبه تکراروبفاصله هرسه روز یکبارانجام شد. در پایان روز پانزدهم بعد از درمان درجه‌بندی مجدداً صورت پذیرفته و اختلاف بین روز قبل از درمان و روز پایانی محاسبه و با استفاده از آزمون t جفت مورد مقایسه آماری قرار گرفتند.‌ ‌نتایج این مطالعه که بخشی ازیک برنامه پایش وکنترلی ازبیماری درماتیت انگشتی می‌باشد نشان داد که تأثیر درمان انفرادی برکاهش معنی‌دار( 05p