ویژگی های کششی و مقاومت به ضربه چندسازه پلی اتیلن/ لجن کارخانه زیتون
Authors
Abstract:
در این مطالعه ویژگی هایی مکانیکی چند سازه پلی اتیلن با دانسیته بالا (بعنوان ماتریس) و لجن کارخانه زیتون (بعنوان پرکننده) مورد بررسی قرار گرفته است. برای ساخت چند سازه سه سطح لجن کارخانه زیتون (15، 30، 40 و 50% ) وزنی مورد استفاده قرار گرفت. تاثیر انیدرید مالئیک پیوند خورده با پلی اتیلن بعنوان اتصال دهنده بر ویژگیهای مکانیکی چندسازه مورد بررسی قرار گرفت و سپس این چندسازه ها (با اتصال دهنده) با چندسازه های بدون اتصال دهنده مورد مقایسه قرار گرفتند. برای اختلاط مواد از اکسترودر و برای تهیه نمونه های استاندارد مکانیکی از روش قالب گیری تزریقی استفاده شد. ویژگی های مکانیکی شامل ویژگی های کششی (مدول الاستسیته و مقاومت کششی) و مقاومت به ضربه مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج بدست آمده از مدول الاستسیته نشان داد که افزودن لجن کارخانه زیتون به پلی اتیلن باعث افزایش معنی داری در مدول الاستسیته کششی نسبت به پلیاتیلن خالص می شود. مقاومت کششی چندسازه با افزودن لجن کارخانه زیتون نسبت به پلی اتیلن خالص افزایش یافت اما بیشترین میزان مقاومت کششی مربوط به چندسازه حاوی 30% لجن کارخانه زیتون و اتصال دهنده بوده است. هم چنین افزودن 15% لجن کارخانه زیتون به پلی اتیلن باعث بهبود در مقاومت به ضربه نسبت به پلی اتیلن خالص شد اما با افزودن بیشتر لجن کارخانه زیتون مقاومت به ضربه چندسازه نسبت پلی اتیلن خالص کاهش یافت. افزودن اتصال دهنده (MAPE) به ترکیب منجر به افزایش در ویژگیهای مکانیکی چندسازه شد که دلالت بر چسبندگی سطح مشترک ماتریس/ لجن کارخانه زیتون دارد.
similar resources
تاثیر الاستومر و اتصال دهنده بر ویژگی های کششی و مقاومت به ضربه چندسازه پلی پروپیلن/ خاک اره
جهت بررسی ویژگیهای کششی و مقاومت به ضربه در چندسازه چوب پلاستیک (WPC) از پلی پروپیلن به عنوان ماتریس و خاک اره کاج تدا به عنوان تقویت کننده/ پرکننده استفاده شده است. اتیلن/ پروپیلن/ داین/ منومر (EPDM) به عنوان اصلاح کننده مقاومت به ضربه با میزان های 10، 20 و 30 درصد جهت بهبود مقاومت به ضربه و انیدرید مالئیک پیوند خورده با پلی پروپیلن (MAPP) به میزان 3 درصد به عنوان اتصال دهنده جهت بهبود واکنش ...
full textبررسی ویژگی های کششی و ثبات ابعادی چندسازه پلی پروپیلن/الیاف کاه گندم/ لجن کارخانه کاغذ
در این مطالعه ویژگی هایی کششی و فیزیکی چندسازه پلی پروپیلن (به عنوان ماتریس) و الیاف کاه گندم/ لجن کارخانه کاغذ (به عنوان پرکننده) مورد بررسی قرار گرفته است. برای ساخت چندسازه از ترکیبات مختلف الیاف کاه گندم/لجن کارخانه کاغذ (40/0، 30/10، 20/20، 10/30 و 0/40) استفاده شد. هم چنین برای سازگاری بهتر بین دو فاز از انیدریدمالئیک پیوند خورده با پلی پروپیلن به میزان 3% به عنوان اتصال دهنده استفاده شد....
full textمقایسه ویژگی های کششی و تحلیل مکانیکی-دینامیکی چندسازه پلی لاکتیک اسید/پلی اتیلن تقویت شده با الیاف طبیعی
در این تحقیق ویژگیهای کششی و دینامیکی- مکانیکی چندسازه ساخته شده با پلیمر پلی لاکتیک اسید (PLA) و پلی اتیلن دانسیته سنگین (HDPE) به عنوان ماتریس و خاک اره به عنوان تقویت کننده به میزان 30 درصد وزنی مورد بررسی قرار گرفته است. از انیدرید مالئیک پیوند خورده با پلی اتیلن (MAPE) به میزان 3 درصد وزنی به عنوان اتصال دهنده استفاده شده است. استفاده از خاک اره باعث افزایش در سفتی چندسازههای ساخته شده ش...
full textبررسی خصوصیات فیزیکی و مقاومت به ضربه چندسازه آردچوب-ضایعات ماهی- پلی اتیلن سنگین
در این پژوهش، اثر مقدار ماده افزودنی ضایعات آرد ماهی و همچنین مقدار ماده جفتکننده (mape) بر مقاومت به ضربه فاقدار و ویژگی های فیزیکی چندسازه های چوب پلاستیک مورد بررسی قرار گرفت. آرد چوب برای این منظور در سطح 40 درصد با پلی اتیلن سنگین (hdpe) 60 درصد مخلوط شد. آرد ماهی در سه سطح (5، 10 و 15 درصد) نسبت به آرد چوب و جفتکننده در سه سطح (0، 2 و 4 درصد) نسبت به پلی اتیلن در یک مخلوط کن داخلی در ...
full textبررسی ویژگیهای کششی و ثبات ابعادی چندسازه پلیپروپیلن/الیاف کاه گندم/ لجن کارخانه کاغذ
در این مطالعه ویژگیهایی کششی و فیزیکی چندسازه پلیپروپیلن (بهعنوان ماتریس) و الیاف کاه گندم/ لجن کارخانه کاغذ (بهعنوان پرکننده) مورد بررسی قرار گرفته است. برای ساخت چندسازه از ترکیبات مختلف الیاف کاه گندم/لجن کارخانه کاغذ (40/0، 30/10، 20/20، 10/30 و 0/40) استفاده شد. همچنین برای سازگاری بهتر بین دو فاز از انیدریدمالئیک پیوند خورده با پلی پروپیلن به میزان 3% بهعنوان اتصال دهنده استفاده شد....
full textMy Resources
Journal title
volume 29 issue 2
pages 230- 241
publication date 2014-06-22
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023