ویژگی‌های روان‌سنجی مقیاس اضطراب ریاضی دو بعدی تجدید نظر شده‌ی بای بر دانش‌آموزان دختر

سابقه و هدف: با توجه به اینکه پیشرفت ریاضیات در هر جامعه می‌تواند زمینه ساز توسعه‌ی سایر رشته های علمی و صنعتی آن جامعه گردد، در نتیجه تشخیص و شناسایی دانش‌ آموزان مبتلا به اضطراب ریاضی با ابزار مناسب، فرصت مداخله‌ی بهنگام را فراهم می‌آورد. پژوهش حاضر با هدف روان‌سنجی مقیاس اضطراب ریاضی دو بعدی تجدید نظر شده‌ی بای بر دانش آموزان دختر اجرا شد. مواد و روش‌ها: این پژوهش توصیفی- مقطعی درسال 1391 با توجه به ماهیت پژوهش و جدول مورگان بر روی 510 دانش آموز دختر دبیرستانی استان کرمانشاه انجام شد. انتخاب نمونه‌ها بر اساس نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای بود. شرکت‌کنندگان در پژوهش، "مقیاس اضطراب ریاضی دو بعدی تجدید نظر شده‌ی بای" و "مقیاس خودکارآمدی عمومی شوآرتزر و جروسلم" را تکمیل نمودند. به منظور بررسی روایی همزمان، رابطه‌ی نمرات خودکارآمدی و پیشرفت تحصیلی با اضطراب ریاضی، و جهت بررسی روایی سازه از روش تحلیل عامل تأییدی به کمک نرم افزار LISREL 5 استفاده گردید. همچنین، به منظور دستیابی به پایایی مقیاس اضطراب ریاضی روش آلفای کرونباخ و روش تنصیف اسپیرمن- برون بر روی داده‌ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-18 اعمال شد. یافته‌ها: روایی همزمان بین "مقیاس اضطراب ریاضی دو بعدی تجدید نظر شده‌ی بای" با پیشرفت تحصیلی و خودکارآمدی، منفی و معنیدار بود (001/0p<). با استفاده از تحلیل عاملی تأییدی، ساختار دو عاملی "مقیاس اضطراب ریاضی دو بعدی تجدید نظر شده‌ی بای" تأیید شد و مقدار آلفای کرونباخ و دونیمه‌سازی اسپیرمن– برون به ترتیب برابر با 72/0 و 65/0 بود. علاوه بر این، همبستگی منفی و معنیداری میان اضطراب ریاضی با خودکارآمدی عمومی و پیشرفت تحصیلی به دست آمد. نتیجه‌گیری: در مجموع، یافته‌های این بررسی حاکی از آن بود که مطابق با نسخه اصلی، "مقیاس اضطراب ریاضی دو بعدی تجدید نظر شده‌ی بای" از دو عامل نگرش مثبت و منفی به ریاضی تشکیل شده است. بنابراین در پژوهش داخلی، علاوه برسنجش اضطراب ریاضی، می‌توان به منظور اندازه‌گیری نگرش دانش آموزان به ریاضی از این پرسشنامه استفاده کرد.