وضعیت اپیدمیولوژیک هپاتیت‌های ویرال در بیماران مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی استان قم در سال‌های 1388 تا 1392

مقدمه: استان قم به علت حضور مهاجرین، عبور مسافرین و اسکان زائرین اهمیت ویژه‌ای از جنبه اپیدمیولوژی بیماری‌های عفونی دارد. این مطالعه به بررسی وضعیت هپاتیت‌های ویروسی در بیماران مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی استان قم در سال‌های 1388 تا 1392 می‌پردازد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه که به‌صورت مقطعی و توصیفی- تحلیلی انجام شده است، بیماران مبتلا به هپاتیت مراجعه‌کننده به مراکز مختلف بهداشت در سطح استان قم در سال‌های 1388 تا 1392 به صورت سرشماری مورد معاینه بالینی قرار گرفته و نمونه  خون از آن‌ها گرفته شد. اطلاعات دموگرافیک، بالینی و آزمایشگاهی ثبت شده و با آزمون‌های آماری مجذور کای و فیشر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: در دوره مورد بررسی 1188 مورد هپاتیت در مراکز بهداشت استان قم ثبت شده است. میانگین سن افراد مورد بررسی 17± 6/48 سال بوده است. در مجموع مواردی که آزمایش خون انجام شده بود تعداد 836 مورد HBs Ag، تعداد 325 مورد HCV Ab و تعداد 27 مورد HIV Ab مثبت بودند. درد فوقانی شکم، زردی و تهوع شایع‌ترین علائم گزارش شده بودند. سابقه تماس غیرجنسی (046/0=p) و مداخله دندان‌پزشکی (050/0=p) در افراد HBs Ag مثبت به‌طور معنی‌داری بیش از افراد HBs Ag منفی و سابقه زندان، خالکوبی و تزریق مواد در افراد HCV Ab مثبت به‌طور معنی‌داری بیش از افراد HCV Ab منفی بود (001/0p<). نتیجه‌گیری: آموزش مداوم افراد بومی و مهاجرین استان برای مراجعه، تشخیص و درمان به‌موقع، به‌ویژه در رابطه با گروه‌های پرخطر نظیر افراد با تماس پرخطر و معتادان تزریقی اهمیت بسزایی در کنترل عفونت هپاتیت دارد.