واکاوی گفتمان تکفیری- سلفی گری در جهان اسلام

با پرهیز از دیدگاه های تقلیل گرایانه ای که تمرکز خود را بر وقایع یک دهه اخیر عراق و سوریه متمرکز نموده اند، این پژوهش با بهره گیری از روش تحلیل گفتمان به واکاوی مفصل بندی گفتمان دولت خلافت اسلامی(داعش) می پردازد. برای رسیدن به این هدف، این تحقیق ابتدا به تبارشناسی جریان فکری سلفی از ابن تیمیه به بعد پرداخته و شیوه تحول آن را در قرن بیستم و در اندیشه‌های سید قطب تحلیل می نماید. سپس با حرکت از نقطه عزیمت فروپاشی خلافت عثمانی و حاکمیت گفتمان های سکولار، مجموعه رُخدادهایی را که در نتیجه مواجهه گفتمان اسلام/سکولاریسم به وقوع پیوسته به همراه پیامدهای آنها به بحث می‌گذارد. سرانجام با بهره گیری از دو فراز قبلی، شیوه معنادهی به دال‌های اسلامی وکارکرد هرکدام از آنها را در منظومه معنایی دولت خلافت اسلامی(داعش) به ویژه دال مرکزی خلافت را مورد واکاوی قرار می دهد. با توجه به این مهم، پژوهش حاضر درپی آن است تا با بهره گیری از روش تحلیل گفتمان لاکلائو و موف، برای پرسش ذیل، پاسخ مناسبی بیابد: بسترهای فکری – معرفتی جریان تکفیری- سلفی چگونه مفصل بندی شده است؟ فرضیه پژوهش: جریان فکری تکفیری- سلفی، حول دال مرکزی خلافت مفصل بندی شده و به ایجاد حوزه مشروعیت سازی وغیریت پردازی می پردازد.