واکاوی مؤلّفه های تمثیلی و نمادین رضایتمندی در اشعار فریدون مشیری از دیدگاه نظریه ی شخصیت اریکسون

تحلیل روان شناختی آثار ادبی و پدیدآورندگان این آثار،  از شیوه­های نوین نقد و پژوهش در ادبیّات فارسی محسوب  می­شود. بر همین اساس در این مقاله، مؤلّفه­­های رضایتمندی در اشعار فریدون مشیری بر اساس نظریه­ی رشد شخصیت اریکسون با رویکردی نمادین و تمثیلی مورد بررسی قرار گرفته­است.این پژوهش علاوه بر روشن ساختن اشکال رضایتمندی در شعر مشیری،  میزان موفّقیت او در کاربرد آرایه­های نماد و تمثیل را نیز آشکار می­سازد. توجّه به خاستگاه نمادها و نوع تمثیل­ها از دیگر مواردی است که در این مقاله مورد توجّه بوده است. براساس نظریه­ی اریکسون، رضایت درونی در سایه­ی ثمربخشی و امیدواری شکل می­گیرد. نمودهای این دو مؤلّفه در اشعار مشیری، به شکل ویژگی های مثبت شخصیتی، نظیر احساس مسئولیت، عشق­ورزی­،  مبارزه با جهل و خشونت،  دوری از حسرت و ناامیدی و ... و بیشتر در قالب اشکال نمادین و تمثیلی دیده می­شود. نمادهای مورد استفاده در اشعار مشیری اغلب برگرفته از طبیعتند و تمثیل­ها بیشتر برای بیان مفاهیم فکری و انسانی مورد استفاده قرار­گرفته­اند.