همکاری طب اعتیاد و علوم اعصاب شناختی؛ پیوندی از نوع بازتوانی شناختی

بازتوانی شناختی در طب اعتیاد، موج جدیدی از روش‌های درمانی است که از حدود دو دهه‌ی پیش بسیار مورد توجه محققان و برخی از درمانگران حوزه‌ی اعتیاد قرار گرفته است. انعکاس یافته‌های امیدوار‌کننده و مثبت در پی انتشار نتایج مطالعات‌، نسبت به گذشته نگرش تعداد بیشتری از درمانگران این حوزه را تغییر داده و آن‌ها را تشویق به انجام پژوهش‌‌های بیشتر در این خصوص کرده است. چنان‌که امروز شاهد سیر افزایشی ثبت مطالعات کارآزمایی با هدف مقایسه‌ی اثرات کاربرد مداخله‌ی بازتوانی شناختی برای بیماران مصرف‌کننده، نسبت به سایر روش‌های قدیمی شناختی رفتاری هستیم. مطالعاتی که با اسناد بر بخشی از نتایج آن‌ها می‌توان مهر تاییدی بر ارزشمندی اجرای این مداخلات زد و بر اساس چالش‌های مطرح‌شده در آن‌ها، مجموعه‌‌ی جدیدی از اولویت‌های پژوهشی را برای مسیر آتی آن تعیین کرد. این مقاله سعی دارد با شرح مختصری بر شواهد موجود، مهم‌ترین چالش‌های پیش رو در حوزه‌ی کاربرد مداخلات بازتوانی شناختی در طب اعتیاد را ارائه کند و به مطالعه‌ای که هم‌اکنون در کشورمان، در این مسیر اجرا می‌شود، اشاره‌ای کوتاه کند.