همبستگی مهارت های ارتباطی پرستاران با کیفیت خدمات بستری در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی کاشان

مقدمه: مطالعات نشان داده است که مهارتهای ارتباطی پرستاران با بیمار و سایر اعضای تیم درمانی یک مهارت بالینی به شمار می‌رود و یکی از مهمترین عوامل موثر بر افزایش رضایتمندی بیماران و ارتقاء نتایج بهداشتی و درمانی برقراری ارتباط مناسب بین پزشک و یا پرستار با بیمار می‌باشد. هدف این مطالعه تعیین همبستگی مهارت های ارتباطی پرستاران باکیفیت خدمات بستری در بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی کاشان بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضربه روش توصیفی - همبستگی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش 384 بیمار بستری در بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی کاشان بود که به روش تصادفی طبقه ای در بیمارستان های منتخب تعیین گردیدند. ابزار گرد آوری داده‌ها‌ پرسشنامه ای شامل سه بخش، اطلاعات جمعیت شناسی، مهارت های ارتباطی پرستار (پرسشنامه پژوهشگرساخته 28سوال) و کیفیت خدمات بستری بود. اعتبار ابزار، در زمینه مهارت ارتباطی از روش اعتبار محتوا وپایایی آن با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ 92 /0، بر روی 20 بیمار بستری در بیمارستان های منتخب، مورد تایید قرار گرفت. درمورد اندازه گیری کیفیت خدمات، از مقیاس سروکوال استفاده گردید. داده ها با نرم افزارSPSS 13 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین مهارت های ارتباطی و کیفیت خدمات بستری دربیمارستان های مورد مطالعه همبستگی مثبت و معنی داری وجود دارد (78/0r= و 001/0 p-value=). به علاوه، بین مهارت های ارتباطی از نظر بیماران با ابعاد کیفیت خدمات (عوامل ملموس، قابلیت اعتماد، پاسخگویی، تضمین و همدلی) همبستگی مثبت و معنی داری وجود داشت که از لحاظ شدت همبستگی بین دو متغیر مهارت ارتباطی و کیفیت خدمات، از بیشترین به کمترین، شامل بعد تضمین (708/0(r=، قابلیت اعتماد (689/0r=)، پاسخگویی (637/0 (r=، همدلی (552/0(r= و ملموس (514/0r=)، بود. نتیجه گیری: بهبود مهارت های ارتباطی کارکنان بیمارستان ها، می تواند به افزایش کیفیت خدمات درمانی در این مراکز منجر گردد.