نگرش دانشجویان پزشکی به برنامه‌های درسی علوم پایه سنتی و ترکیبی

اهداف: بررسی نگرش دانشجویان رشته پزشکی به این رشته تحصیلی نقش موثری در برنامه‌ریزی‌های کشوری و ارزیابی برنامه‌های آموزشی دارد. این مطالعه با هدف تعیین نگرش دانشجویان نسبت به برنامه‌های آموزشی سنتی و ادغام‌یافته علوم پایه پزشکی، انجام شد. روش‌ها: این مطالعه توصیفی- مقطعی در سال 1390 در کلیه دانشجویان پزشکی دانشگاه‌های علوم پزشکی تهران و شهید بهشتی انجام شد و 200 دانشجوی پزشکی در مقطع کارورزی به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. دانشجویان منتخب از دانشگاه علوم پزشکی تهران در گروه برنامه آموزشی سنتی و دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در گروه برنامه آموزشی ادغامی قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسش‌نامه خودایفا و استانداردشده برای تعیین نگرش دانشجویان پزشکی بود. تجزیه و تحلیل آماری داده‌ها با نرم‌افزار SPSS 17 و با استفاده از آزمون T مستقل برای مقایسه گویه‌های 9گانه پرسش‌نامه در دو دانشگاه انجام شد. یافته‌ها: اختلاف معنی‌داری در نگرش دانشجویان دو دانشگاه علوم پزشکی تهران و شهید بهشتی در گویه‌های 1، 3، 4، 5، 7 و 9 مشاهده نشد (05/0نتیجه‌گیری: دانشجویان پزشکی با وجود نداشتن نگرش چندان مثبت نسبت به اهمیت واقعی علوم پایه، نسبت به آموزش علوم پایه به‌صورت ادغامی اشتیاق بیشتری دارند .