نگرشی نو به جناس در قصاید خاقانی به‌عنوان مختصه‌ای سبکی

توجه زیاد به صناعات بدیعی یکی از ویژگی­های سبک آذربایجانی است. دیوان خاقانی که نماینده تمام عیار این سبک است؛ علاوه بر این­که در برگیرنده تمام خصوصیات آن است، دارای ویژگی­هایی است که نشان­گر سبک شخصی وی است. جناس، به­عنوان یکی از آرایش­های لفظی بدیعی، یکی از  پر­ بسامد­ترین صناعات بدیعی به­کار رفته در قصاید اوست که از نشانه­های توجه زیاد خاقانی به فُرم شعر و شناخته شدن او به­عنوان یک شاعر فرمالیست است و می­تواند یکی از ویژگی­های سبک شخصی او باشد. در این مقاله جناس در قصاید خاقانی با توجه به نقشش در تصویرگری و همراه بودنش با برخی آرایش­های کلامی به انواعی از قرار زیر تقسیم شده است: 1ـ جناس تصویرگر                            2 ـ جناس تصویردار                                      3ـ جناس‌ نقش‌آفرین در تصویرگری       4ـ جناس ملفوف                            5ـ جناس‌ تبعیت کننده از قاعده لف و نشر              6 ـ جناس‌ تام با قاعده طرد و عکس 7-جناس­ تابع و یا مزدو