نوروتومی شعاعی عصب بینایی با و بدون تزریق داخل زجاجیه‌ای تریامسینولون در انسداد سیاهرگ مرکزی شبکیه

چکیده هدف: ارزیابی تاثیر نوروتومی شعاعی عصب بینایی با و بدون تزریق داخل زجاجیه‌ای تریامسینولون در درمان بیماران مبتلا به انسداد سیاهرگ مرکزی شبکیه (CRVO). روش پژوهش: تحقیق به روش کارآزمایی بالینی غیرتصادفی بر روی 23 بیمار مبتلا به CRVO انجام شد که تحت عمل جراحی نوروتومی شعاعی عصب بینایی با (10 چشم) و بدون (13 چشم) تزریق داخل زجاجیه‌ای تریامسینولون قرار گرفتند. دید قبل از عمل، دید بعد از عمل و زمان رسیدن به بهترین دید پایدار، طی 12 ماه پی‌گیری ارزیابی گردید. یافته‌ها: بیماران شامل 16 مرد و 7 زن با متوسط سنی 8/16±56 سال (75-25 سال) بودند. سن متوسط در گروه بدون تزریق 1/11±2/55 سال و در گروه با تزریق 3/19±50 سال بود. متوسط دید قبل از عمل 43/0±42/1 لوگمار (600/20) بود که یک هفته بعد از عمل به 14/0±1/1 لوگمار (250/20) افزایش یافت (05/0P<). متوسط دید نهایی بعد از یک سال در گروه بدون تزریق 63/0±56/1 لوگمار و در گروه با تزریق 37/0±09/1 بود (04/0P=). دید بیماران در گروه بدون تزریق، در ماه اول بعد از RON نسبت به قبل از عمل بهبود یافت ولی پس از آن، تا ماه ششم پس از عمل، کاهش یافت و سپس تا 12 ماه ثابت ماند. در گروه با تزریق نیز، دید بیماران در ماه اول نسبت به قبل از عمل افزایش یافت و روند بهبود بینایی تا ماه ششم ادامه داشت و سپس در ماه 12 نسبت به ماه 6 کاهش یافت ولی نسبت به دید قبل و یک ماه بعد از عمل، بهتر بود. بهبود دید 3 خط یا بیش‌تر در 14 چشم دیده شد (9/60 درصد). نتیجه‌گیری: همراه بودن تزریق داخل زجاجیه‌ای تریامسینولون با نوروتومی شعاعی در بیماران CRVO، سبب بهبود سریع‌تر بینایی می‌گردد. · مجله چشم‌پزشکی بینا 1384؛ دوره 11، شماره 1: 106-100.