نوجوانی؛ آسیب‌پذیریِ رشد عصبی در برابر مواد

یکی از ویژگی‌های ممتاز رشد مغز انسان، ساختن بیش از اندازه‌ی ماده‌ی خاکستری در مراحل ابتدایی و سپس هرس کردن (pruning) بسیاری از همین روابط سیناپسی تشکیل‌شده است (گیلد و همکاران، 1999 و پاس و همکاران، 2005). محققان بر این باورند که شکل‌گیری روابط سیناپسی پدیده‌ای از پیش تعیین‌شده توسط میراث ژنتیکی فرد نیست بلکه بسیاری از این اتصالات اولیه تصادفی، غیر‌ضروری یا ضعیف هستند. در مراحل بعدی رشد مغز، هرس کردن سبب کاهش ارتباطات سیناپسی می‌شود و دستاورد آن حفظ سیناپس‌هایی است که برای عملکرد بهینه‌ی مغز لازم‌ هستند.