نقش گیرنده های A2A آدنوزینی بر کاتالپسی ناشی از 6- هیدروکسی دوپامین در موش صحرایی
Authors
Abstract:
بیماری پارکینسون دومین بیماری نورودژنراتیوی رایج در افراد مسن می باشد. علتاختلال حرکتی موجود در این بیماری دژنره شدن اعصاب دوپامینرژیک ناحیه پارس کومپاکتای جسم سیاه (SNc) است. مصرف کافئین با کاهش خطر این بیماری در ارتباط بوده و همچنین در مدل های جوندگان خاصیت محافظت کنندگی داشته است . در این مطالعه ما نشان داده ایم که کافئین و SCH58261 بعنوان آنتاگونیست های گیرنده های آدنوزینی A2A اختلالات حرکتی ناشی از 6 - هیدروکسی دوپامین (مدل حیوانی پارکینسون) را بهبود می بخشند. مطالعه حاضر نقش گیرنده های آدنوزینی A2A را بر اختلالات حرکتی ناشی از تزریق یکطرفه 6 - هیدروکسی دوپامین ( 8 میکروگرمبازای هر موشصحرایی) بررسی نموده است. این مطالعه تجربی بر روی 72 سر موش صحرائی نر نژاد ویستار در محدوده وزنی 180-220 گرم انجام شد. موش های صحرایی به گروههای 8 تایی تقسیم و در شرایط استاندارد نگهداری شدند. کاتالپسیناشی از 6 - هیدروکسی دوپامین توسط تست میله ارزیابی شد. نتایج نشان داد که کافئین با دوز 30 میلی گرم بازای هر کیلوگرم وزن بدن و SCH58261 با دوز 2 میلی گرم بهازای هر کیلوگرم وزن بدن باعث بهبود کاتالپسی می شود (P0/05). این نتایج نقش گیرنده های مذکور و دخالت آنها را در اختلالات حرکتی مانند کاتالپسی نشان می دهد. بنظر می رسد بهبود این اختلال حرکتی ناشی از مهار گیرنده های آدنوزینی A2A و در نتیجه عدم تخریب نورون های دوپامینرژیک در ناحیه جسم سیاه باشد
similar resources
نقش گیرنده های a2a آدنوزینی بر کاتالپسی ناشی از 6- هیدروکسی دوپامین در موش صحرایی
بیماری پارکینسون دومین بیماری نورودژنراتیوی رایج در افراد مسن می باشد. علتاختلال حرکتی موجود در این بیماری دژنره شدن اعصاب دوپامینرژیک ناحیه پارس کومپاکتای جسم سیاه (snc) است. مصرف کافئین با کاهش خطر این بیماری در ارتباط بوده و همچنین در مدل های جوندگان خاصیت محافظت کنندگی داشته است . در این مطالعه ما نشان داده ایم که کافئین و sch58261 بعنوان آنتاگونیست های گیرنده های آدنوزینی a2a اختلالات حرکت...
full textنقش گیرنده های a۲a آدنوزینی بر کاتالپسی ناشی از ۶- هیدروکسی دوپامین در موش صحرایی
بیماری پارکینسون دومین بیماری نورودژنراتیوی رایج در افراد مسن می باشد. علتاختلال حرکتی موجود در این بیماری دژنره شدن اعصاب دوپامینرژیک ناحیه پارس کومپاکتای جسم سیاه (snc) است. مصرف کافئین با کاهش خطر این بیماری در ارتباط بوده و همچنین در مدل های جوندگان خاصیت محافظت کنندگی داشته است . در این مطالعه ما نشان داده ایم که کافئین و sch58261 بعنوان آنتاگونیست های گیرنده های آدنوزینی a2a اختلالات حرکت...
full textبررسی نقش گیرنده های آدنوزینی A2A در تشنجات ناشی از کیندلینگ مسیر پرفورنت ناحیه هیپوکمپ در موش صحرایی
زمینه و هدف: مطالعات قبلی نقش گیرنده های آدنوزینی A2A را در گسترش تشنج های ناشی از کیندلینگ را به درستی روشن نکرده اند. در مطالعه حاضر با انسداد این گیرنده ها (توسط آنتاگونیست اختصاصی) نقش آن ها در تشنجات ناشی از کیندلینگ مسیر پرفورنت مورد بررسی قرار گرفته است. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت تجربی بر روی موش های صحرایی انجام شد که 24 سر موش در چهار گروه 6 تایی به صورت تصادفی مورد مطالعه قرا...
full textتاثیر تزریق آگونیست اختصاصی گیرنده های آدنوزینی A2A به قشر انتورینال بر تشنج های ناشی از کیندلینگ الکتریکی قشر پیریفورم در موش صحرایی
full text
بررسی نقش گیرنده های آدنوزینی a2a در تشنجات ناشی از کیندلینگ مسیر پرفورنت ناحیه هیپوکمپ در موش صحرایی
زمینه و هدف: مطالعات قبلی نقش گیرنده های آدنوزینی a2a را در گسترش تشنج های ناشی از کیندلینگ را به درستی روشن نکرده اند. در مطالعه حاضر با انسداد این گیرنده ها (توسط آنتاگونیست اختصاصی) نقش آن ها در تشنجات ناشی از کیندلینگ مسیر پرفورنت مورد بررسی قرار گرفته است. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت تجربی بر روی موش های صحرایی انجام شد که 24 سر موش در چهار گروه 6 تایی به صورت تصادفی مورد مطالعه قرا...
full textتاثیر تجویز همزمان فلودیپین باCCPA (آگونیست گیرنده های A1 آدنوزینی) یا SCH58261 (آنتاگونیست گیرنده های A2A آدنوزینی) بر سندرم قطع مرفین
سابقه و هدف: قطع مرفین در مغز موجب افزایش فعالیتهای نورونی می شود که این امر با تغییراتی در میزان نوروترانسمیترها و سیستم پیامبر ثانویه در ارتباط است. در این مطالعه، تاثیر فلودیپین (مسدود کننده کانال های کلسیمی) به تنهایی و همراه با CCPA (آگونیست گیرنده های A1 آدنوزینی) و 58261 SCH (آنتاگونیست گیرنده های A2Aآدنوزینی( بر سندرم قطع مرفین بررسی گردید. مواد و روشها: در این مطالعه تجربی 80 م...
full textMy Resources
Journal title
volume 12 issue شماره 1(پیاپی 48)
pages 1527- 1532
publication date 2015-07-23
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023