نقش کج فهمی دینی در شکل گیری گروههای تکفیری و عملیات های انتحاری

قرآن و سنت از اساسی ترین منابع تشریع اسلامی است و فهم آنها ضوابط خاص خود را دارد، از این رو استناد به آیات قرآن و روایات، بدون نگرش جامع و ضابطه مشخص و عدم بکارگیری روش صحیح و اصولی ، و صرفا بر اساس تعصبات فرقه ای مصداق بارز تفسیر به رای شمرده شده است. جریان های تکفیری با نقل گرایی افراطی و با تمسک به ظواهر چند آیه و گاه با تفسیر گزینشی از آیات قرآن دیگران را به شرک و بدعت متهم می کنند. برداشت سطحی و نداشتن مبانی منسجم معرفتی مشخص و تاکید بر نقل گرایی و ظاهر گرایی در شناخت دستورات و گزاره های دینی، جریان های تکفیری را برآن داشت که بر معنای ظاهری یکسویه و سطحی بسنده و مخالفان خود را به بهانه های واهی به شرک و کفر متهم و زمینه ساز بروز خشونت و کشتار علیه انسانهای بی گناه شوند، گروه های تکفیری با کج اندیشی خود از آیات قرآنی، اقدام به عملیات های انتحاری و تکفیر دیگر مسلمانان کرده و موجبات وهن و بدبینی به اسلام را فراهم می کنند، در حالی که این گونه اقدامات با روح اسلام سازگار نیست .