نقش پیش‌بینی‌کننده هوش هیجانی و سبک‌های فرزندپروری ادراک‌شده در شادکامی دانش‌آموزان

هدف از انجام پژوهش، تعیین سهم هر یک از متغیرهای سبک­های ­فرزندپروری و هوش هیجانی در پیش­بینی شادکامی دانش­آموزان بود. روش پژوهش همبستگی از نوع پیش­بینی بود. نمونه 345 نفر از دانش­آموزان مقطع متوسطه شهر نورآباد ممسنی بودند که به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه­ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. برای جمع­آوری اطلاعات از پرسشنامه شادکامی آکسفورد، پرسشنامه اقتدار والدین و پرسشنامة هوش هیجانی پترایدز و فورنهام استفاده شد. به منظور مقایسه شادکامی با توجه به متغیر جنسیت از آزمون t برای گروه­های مستقل و برای تعیین و تحلیل رابطه بین متغیرها و پیش­بینی تغییرات شادکامی، روش­های همبستگی و رگرسیون گام به گام مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد میان شادکامی دختران و پسران تفاوت معناداری وجود داشت. سبک­های فرزندپروری و مؤلفه­های هوش هیجانی در هردو گروه پسران و دختران با شادکامی رابطه معناداری داشت. همچنین، نتایج نشان داد که در گروه پسران به ترتیب سبک فرزندپروری مقتدرانه، خودآگاهی و سبک­فرزندپروری سهل­گیرانه به ترتیب 50 درصد از شادکامی را تبیین می­کند اما در گروه دختران مهارت­های اجتماعی و سبک فرزند­پروری مقتدرانه 17 درصد شادکامی را تبیین کرد. در مجموع نتایج حاکی از آن است که هوش هیجانی و نوع سبک فرزندپروری که والدین به کار می­برند در  پیش‌بینی شادکامی نقش اساسی و مهمی دارند.