نقش نهاد خیریه‌ای کمیتة امداد در بهبود کیفیت فیزیکی مسکن مددجویان زیر پوشش روستایی (نمونة موردی: بخش کندوان، شهرستان میانه)

مسکن به‌عنوان یکی از پدیده‌های واقعی، از نخستین مسائلی است که بشر همواره با آن دست به گریبان بوده و همواره برای دگرگونی و یافتن پاسخی مناسب، معقول و اندیشیده برای آن تلاش کرده است؛ بنابراین، مسکن یک نیاز است، اما نه هر مسکنی. آنچه ایده‌آل آدمی است، دسترسی به مسکنی با کیفیت مناسب است. حدود نیمی از جمعیت جهان فقیرند و تقریباً 600 تا 800 میلیون نفر در خانه‌های غیر استاندارد زندگی می‌کنند؛ زیرا محل سکونت آن‌ها بدون امنیت و زیرساخت‌های لازم و تسهیلات آب و برق و فاضلاب است و نیز در معرض مخاطره‌های متعدد قرار دارد. در سال‌های پایانی قرن ۲۰، راهکارهای عمده‌ای با هدف رفع این مشکل مطرح شد که یکی از این راهکارها، اقدام سازمان‌ها یا بنیادهای خیریه (NGO) در جهان است که نمونة بارز آن در ایران، کمیتة امداد امام خمینی (ره) است. هدف این پژوهش، واکاوی نقش نهاد خیریه‌ای کمیتة امداد در بهبود وضعیت فیزیکی خانه‌های روستاهای ایران است که با استفاده از منابع کتابخانه‌ای و پیمایشی، با روش توصیفی و تحلیلی و با استفاده از نرم‌افزار spss انجام شده است. به‌همین منظور، در این مقاله سعی شده است تا اقدام‌های این نهاد و تأثیر آن در بهبود کیفیت فیزیکی مسکن مددجویان روستایی در بخش کندوان شهرستان میانه، بررسی، تحلیل و ارزیابی شود. به‌همین سبب، متغیرهای وضعیت فیزیکی مسکن مددجویان، با استفاده از آزمون ویلکاکسون در دورة قبل و بعد از حمایت کمیتة امداد، در ۳۷ روستای بخش کندوان، در قالب سه دهستان و ۱۶۰ خانوار بررسی شد. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که امدادرسانی‌های کمیتة امداد در تمامی متغیرهای وضعیت فیزیکی مسکن، به تغییرهای معنادار در نزد مددجویان زیر پوشش منجر شده است.