نقش مهارت های زندگی بر اختلالات روانی (اضطراب و افسردگی) بیماران دیابتی نوع دوم

مقدمه: بیماری دیابت از شایع ترین اختلالات هستند که جنبه‌های روان‌شناختی در پیدایش و تکوین آن‌ها نقش اساسی دارند. هیجان‌های منفی همانند اضطراب و افسردگی در بروز بیماری دیابت شناسایی شده‌اند. یکی از راهکارهای کاهش هیجان های منفی در بیماران، آموزش مهارت‌های زندگی است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مهارت‌های زندگی بر کاهش افسردگی و اضطراب در بیماران مبتلا به دیابت نوع دوم است.     روش کار: روش پژوهش نیمه تجربی با گروه آزمایش و گواه و طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون با پیگیری سه ماهه بود. جامعه آماری کلیه بیماران دیابتی نوع دوم مراجعه کننده به درمانگاه راوند کاشان بود. نمونه‌ای به حجم 30 نفر به‌صورت در دسترس انتخاب و به تصادف در دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند. افراد گروه آزمایش، مداخله‌های 10 جلسه‌‌ای را به‌صورت گروهی دریافت و افراد گروه گواه در لیست انتظار قرار گرفتند. هر دو گروه قبل و بعد از آزمایش، مقیاس افسردگی و اضطراب بک (1990) را پاسخ دادند و پس از گذشت سه ماه مجدداً مورد ارزیابی قرار گرفتند.    نتایج: تجزیه‌ و تحلیل داده‌های از طریق آزمون تحلیل واریانس اندازه‌گیری مکرر انجام شد. نتایج نشان داد که آموزش مهارت‌های زندگی میزان افسردگی (70/10=F، 003/0=p) و اضطراب (62/15=F، 001/0=p) را به‌طور معناداری کاهش داده است و نتایج در مرحله پیگیری نیز پایدار بود.    نتیجه گیری: به طور کلی، استفاده از آموزش مهارت‌های زندگی منجر به  ارتقا آگاهی و تغییر نگرش زندگی افراد و نهایتا کاهش بیماری می باشد.