نقش ظرفیت جذب در ارتقاء دو سوتوانی نوآوری (اکتشافی و بهره بردارانه)

یکی از عوامل مهم موفقیت بنگاه، میزان نوآوری‌های ارائه شده به بازار می‌باشد. بخشی از نوآوری می‌تواند بهره‌بردارانه جهت استفاده از قابلیت‌های موجود و افزایش کارایی بنگاه در کوتاه مدت؛ و بخشی از آن می‌تواند اکتشافی جهت افزایش انعطاف‌پذیری در مواجهه با تغییرات محیط در بلند مدت باشد. از آنجاکه ظرفیت جذب بالقوه و تحقق‌یافته می‌تواند تاثیر متفاوتی بر نوآوری بهره‌بردارانه و اکتشافی داشته باشد، پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط دو سازه دوسوتوانی و ظرفیت جذب جهت کشف روابط ابعاد آنها با یکدیگر انجام شده است. روش پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت و روش توصیفی-همبستگی، و از نظر شیوه جمع‌آوری داده‌ها پرسش‌نامه‌ای است. به منظور آزمون فرضیات در صنایع وزارت دفاع 90 پرسشنامه در بنگاه‌های زیرمجموعه و تامین کنندگان آنها جمع‌آوری شد. نتایج نشان داد که ظرفیت جذب تحقق یافته پیشنیاز نوآوری اکتشافی و بهره‌بردارانه بوده و همچنین ظرفیت جذب بالقوه در رابطه بین ظرفیت جذب تحقق یافته و نوآوری اکتشافی نقش تعدیل‌کنندگی مثبت و در رابطه بین ظرفیت جذب تحقق یافته و نوآوری بهره‌بردارانه نقش تعدیل‌کنندگی منفی دارد.