نقش سواد دیجیتالی و شایستگی‌های کانونی معلمان بر عملکرد شغلی آنان

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی نقش سواد دیجیتالی و شایستگی‌های کانونی معلمان بر عملکرد شغلی آنان بود. روش‌شناسی: روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه معلمان (530 نفر) دوره دوم متوسطه ناحیه یک، دو و سه شهر تبریز در سال تحصیلی 96-95 می‌باشد. حجم نمونه با توجه به جامعه آماری و براساس جدول تعیین حجم نمونه مورگان 257 نفر تعیین شد. داده‌ها از طریق پرسشنامه‌های سواد دیجیتالی توحیدی اصل (1391)، شایستگی‌های کانونی حیدری، فرج پهلو، عصاره و گرایی (1392) و عملکرد شغلی پاترسون (2000) گردآوری گردید. روایی سازه این پرسشنامه‌ها با استفاده از تحلیل عاملی تایید و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ تایید شد. یافته‌ها: سواد دیجیتالی اثر مستقیم، مثبت و معنی‌داری بر عملکرد شغلی (0.51b=) و شایستگی کانونی (0.15b=) دارد. همچنین اثر علّی شایستگی کانونی بر عملکرد شغلی با )0.25b=) تائید شد. نتیجه‌گیری: هرگونه افزایش سواد دیجیتالی منجر به افزایش شایستگی‌های کانونی معلمان و به دنبال آن افزایش شایستگی‌های کانونی معلمان، عملکرد شغلی و سواد دیجیتالی آنها را بهبود می‌بخشد.