نقش انگیزش پیشرفت، صفات شخصیت و سرسختی روانشناختی در پیش‌بینی اضطراب اجتماعی دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی آموزش‌پذیر

این پژوهش با هدف بررسی نقش انگیزش پیشرفت، صفات شخصیت و سرسختی روانشناختی در پیش‌بینی اضطراب اجتماعی دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی آموزش‌پذیر انجام شد. پژوهش حاضر مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش همه دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی آموزش‌پذیر شهر ورامین در سال تحصیلی 97-1396 بودند که از میان آنها 130 نفر با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. همه آنان پرسشنامه‌های انگیزش پیشرفت (هرمانز، 1970)، صفات شخصیت (کاستا و مک‌کری، 1992)، سرسختی روانشناختی (کوباسا، 1979) و اضطراب اجتماعی (کانور و همکاران، 2000) را تکمیل کردند. داده‌ها با روش‌های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با مدل همزمان تحلیل شدند. یافته‌ها نشان داد که بین انگیزش پیشرفت، برون‌گرایی، پذیرش، سازگاری، وظیفه‌شناسی و سرسختی روانشناختی با اضطراب اجتماعی دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی آموزش‌پذیر رابطه منفی و معنادار و بین روان‌رنجورخویی با اضطراب اجتماعی دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی آموزش‌پذیر رابطه مثبت و معنادار وجود داشت. همچنین متغیرهای انگیزش پیشرفت، روان‌رنجورخویی، برون‌گرایی، پذیرش، سازگاری، وظیفه‌شناسی و سرسختی روانشناختی توانایی پیش‌بینی معنادار اضطراب اجتماعی دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی آموزش‌پذیر را داشتند (05/0>p). با توجه به یافته‌های این پژوهش مشاوران و متخصصان باید به نشانه‌های متغیرهای انگیزش پیشرفت، صفات شخصیت و سرسختی روانشناختی توجه کرده و بر اساس آنها برنامه‌هایی برای کاهش اضطراب اجتماعی دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی آموزش‌پذیر طراحی و اجرا کنند.