نقش انرژی در ارزش افزوده بخش صنعت: مطالعه موردی منتخبی ازکشورهای عضو کنفرانس اسلامی

طراحی الگوی بهینه مصرف انرژی با توجه به نیاز توأم بخش‌های اقتصادی، گامی مهم و اساسی برای برنامه‌ریزی در جهت مدیریت مصرف انرژی تلقی می‌شود. تولیدات بخش صنعت به‌دلیل افزایش دریافت ارزی به واسطه افزایش صادرات تولید صنعتی، جایگزینی کالاهای وارداتی و محدود شدن واردات از جمله مهم‌ترین و تأثیرگذارترین بخش‌های اقتصادی است، و در نتیجه پل توسعه اقتصادی تلقی می‌گردد. لذا، در این مقاله، تأثیر مصرف انرژی در قالب ترکیبی از انرژی‌های سوخت‌های فسیلی شامل زغال سنگ، نفت و فراورده‌های آن و گاز طبیعی بر ارزش افزوده بخش صنعت در 8 کشور عضو سازمان کنفرانس اسلامی (با تأکید بر ایران) طی سال‌های (2011-1998) بررسی شده است. جهت برآورد آثار متغیرها، از تکنیک هم‌انباشتگی پانلی با رهیافت حداقل مربعات معمولی پویا (DOLS) استفاده شده است. نتایج رگرسیونی حکایت از تأثیر مثبت مصرف انرژی بر ارزش افزوده بخش صنعت دارد. دولت‌ها می‌توانند با طراحی و اجرای سیاست‌های مناسب اقتصادی هم در زمینه مدیریت مصرف انرژی قدم بردارند و هم زمینه رشد ارزش افزوده بخش صنعت را فراهم سازند.