نقش الگو‌های ارتباطی خانواده در پیش ‌بینی هوش هیجانی دانش‌آموزان با اختلال‌ یادگیری خاص

زمینه و هدف: دانش‎آموزان با اختلال یادگیری با وجود داشتن توانایی شناختی مطلوب، دچار مشکلات هیجانی- اجتماعی هستند و در مهارت‏ هوش هیجانی ضعیف عمل می‏ کنند. محیط خانواده می ‏تواند نقش اساسی در تحول مهارت‏ هوش هیجانی داشته باشد، از این رو، پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش الگو‏های ارتباطی خانواده در پیش ‏بینی هوش هیجانی دانش‌آموزان با اختلال یادگیری خاص انجام شد. روش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. شرکت‏ کنندگان پژوهش شامل 83 نفر از دانش‎آموزان تمامی مراکز اختلالات یادگیری شهر شیراز، در پایه‎های تحصیلی سوم تا ششم در سال تحصیلی 96-1395 بودند که به شیوه در دسترس انتخاب شدند. یرای جمع­ آوری داده ‏ها از پرسشنامه‏ الگوهای ارتباطی خانواده کوئرنر و فیتزپاتریک (2002) و پرسش‌نامه‏ هوش هیجانی برادبری و گریوز (2005) استفاده شد. یافته‏ ها: نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که جهت‎گیری گفت‎وشنود به صورت مثبت و جهت‎گیری همنوایی به صورت منفی با هوش هیجانی رابطه دارد (0/01>P).  همچنین یافته‎های رگرسیون چندگانه نشان داد که جهت‎گیری گفت­ وشنود پیش‎بینی‏ کننده مثبت و معنی‏دار (0/001>P) هوش هیجانی و خرده­مقیاس‏های آن، و جهت‎گیری همنوایی (0/05> p) پیش‎بینی‏ کننده منفی و معنی‏دار مدیریت روابط و هوش هیجانی است. نتیجه ‏گیری: با توجه به یافته‌های پژوهش می‌توان بیان کرد که کودکان با اختلال یادگیری خاص در خانواده‏ هایی که به بحث و تبادل نظر آزاد تشویق می‎شوند می ‏توانند هوش هیجانی مطلوبی را تجربه کنند و بالعکس در خانواده‎های که به طور مداوم همنوایی و یکسان بودن نگرش‎ها و باورها تأکید می­ شود، مدیریت روابط و هوش هیجانی ضعیف‌تری خواهند داشت.