نقش افزایش قدرت منطقه‌ای ایران در سیاست‌گذاری شورای همکاری خلیج فارس: 2015– 2005

شورای همکاری خلیج فارس از مهم­ترین سازمان­های منطقه­ای در محیط منطقه­ای ایران است و سیاست­های ایران همواره نقش مهمی در جهت­گیری­ها و اهداف شورا داشته است. مقاله حاضر سعی کرده است با واکاوی سیاست­های این سازمان بر اساس تحولات خاورمیانه و تئوری واقع­گرایی روابط بین­الملل، به این سوال پاسخ دهد که افزایش قدرت منطقه­ای ایران چه نقشی در شکل­دهی و تعیین سیاست­ها و الگوهای رفتاری شورا طی 2015-2005 داشته است؟ یافته­ها نشان می­دهد که با تحولات بوجود آمده در خاورمیانه طی این سال­ها که اعضای این سازمان، آن را به منزله افزایش ضریب نفوذ و قدرت منطقه­ای ایران تلقی کرده‌اند و راهبرد دفاعی مبتنی بر بازدارندگی در قالب راهبرد امنیت به­هم پیوسته، افزایش توان نظامی و پیشرفت­های هسته‌ای ایران، الگوهای رفتاری شورا را به دگرگونی در ساختار داخلی، تغییر توازن قوا و پیگیری سیاست اتحاد و ائتلاف در سطح منطقه‌ای و افزایش مناسبات با غرب به‌ویژه  ایالات متحده سوق داده است. این مقاله با روش تحقیق تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای سعی در بررسی این موضوع دارد.