نقش ارزیابی درونی در بهبود کیفیت‌آموزشی رشتة مهندسی مکانیک دانشگاه تربیت مدرس

 این پژوهش با هدف اصلی اجرای ارزیابی درونی در گروههای آموزشی رشتة مهندسی مکانیک دانشگاه تربیت مدرس و به منظور ارائة تحلیلی جامع از کیفیت موجود گروهها و پیشنهادهایی برای بهبود و ارتقای آن انجام شده است. در این پژوهش 7 عامل، 22 ملاک و 81 نشانگر برای ارزیابی درونی مورد استفاده قرار گرفتند. در این خصوص، از چهار جامعة آماری شامل اعضای هیئت علمی، مدیران گروهها، دانشجویان و دانش آموختگان با استفاده از ابزار پرسشنامه، اطلاعات لازم جمع‌آوری شد و در تحلیل آن به روش میانگین وزنی به کمک نرم‌افزار SPSS، و با توجه به الزامات تعیین شده، وضعیت عوامل، ملاکها و نشانگرها در هر گروه در سه سطح مطلوب، نسبتاً مطلوب و نامطلوب تعیین شد که در نتیجه، عامل اول (اهداف)، عامل دوم (مدیریت و برنامه‌های توسعه گروه)، عامل پنجم (دانشجویان)، عامل ششم( تدریس ـ یادگیری) و عامل هفتم (دانش آموختگان) نسبتاً مطلوب ارزیابی شدند و عامل سوم (امکانات و تسهیلات آموزشی، پژوهشی و رفاهی نامطلوب) و عامل چهارم (هیئت علمی) مطلوب ارزیابی شدند. همچنین، پیشنهادهایی برای ارتقای سطح کیفی گروهها ارائه شده است.