نقد و بررسی درسنامه‌های منطق‌الطّیر

مثنوی منطق­الطیر سه دهه است که با توجه به سرفصل مصوب سال 1366 در دورة کارشناسی زبان و ادبیات فارسی تدریس می­شود و علیرغم تصریح تنظیم­کنندگان سرفصل در خصوص تدریس کلّ متن، گزیده­های متعددی از این متن منتشر شده و به عنوان درسنامه­ در قالب این درس ارائه می­شود. این مقاله پس از نگاهی به این سرفصل و مقایسة آن با سرفصل تازه­مصوب سال 1391، نگاهی دارد به مهم­ترین متون مصحح و گزیدة منطق­الطیر که بویژه به عنوان درسنامه بیشتر طرف توجه مخاطبان بوده است و آنها را از منظر کیفیت مقدمات، کم و کیف متن­های انتخابی، کیفیت تصحیح، کم و کیف توضیحات و نهایتاً از منظر ضمایم و فهرست­ها نقد و بررسی می­کند و پس از بیان نقاط قوت و ضعف هر یک، نشان می­دهد که چگونه کم­توجهی یا بی­توجهی به مسائل پایه­ای تصحیح (اعم از نسخه­شناسی و شناخت زبان و بیان شاعر) موجب ورود بسیاری بدفهمی­ها به درسنامه­ها شده است و نهایتاً در یک دهه اخیر پس از ارائة منطق­الطیرهای چاپ انتشارات سخن و سمت، این بدفهمی­ها برطرف و درسنامه­های مناسبی برای این متن ارائه شده است.