میله‌گذاری داخل کانال استخوان ران بدون تراشیدن در شکستگی‌های‌ باز

پیش‌زمینه: شکستگی باز ران از مشکلات درمان ارتوپدی است و عفونت و تأخیر در جوش‌خوردن از عوارض شایع آن می‌باشد. هدف از این مطالعه بررسی نتایج استفاده از میله داخل استخوانی بدون تراشیدن استخوان در شکستگی‌های باز ران بود.مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی و آینده‌نگر که بین سال‌های ۱۳۸۳تا ۱۳۸۵ در دو بیمارستان مشهد انجام شد، ۴۱ بیمار (۴۰ مرد و ۱ زن) مبتلا به شکستگی باز ران بستری که اندیکاسیون استفاده از میله داخل استخوانی داشتند، تحت درمان قرار گرفتند. 15 بیمار درمان را ادامه ندادند. در ۲۶ بیمار باقیمانده با میانگین سنی ۲۸ سال (۴۵-۱۶سال)، نوع شکستگی‌ها براساس تقسیم‌بندی گاستیلو  II و  IIIA به ترتیب ۲ و ۲۴ مورد، و برحسب تقسیم‌بندی AO، در نوع A، B و C ترتیب ۶، ۹ و ۱۱ نفر بود. میانگین نمره شدت آسیب ۱۰/۹۶و میانگین زمان پیگیری ۲۰ ماه (۳۶-۱۸ ماه) بود که در طی این مدت میزان جوش‌خوردگی، عفونت و عملکرد اندام ارزیابی شد.یافته‌ها: جوش‌خوردگی در ۲۳ بیمار به‌طور میانگین در ۱۵۶ روز (۲۵۰-۸۴ روز) رخ داد. در ۲ بیمار عفونت ایجاد شد که در یک مورد عفونت سطحی بود و با دبریدمان و شستشو و آنتی‌بیوتیک کنترل گردید. در پایان دوره پیگیری میانگین دامنه حرکتی زانو ۱۲۰ بود. کوتاهی در یک بیمار در حد ۳ سانتی‌متر وجود داشت.نتیجه‌گیری: استفاده از میله‌های داخل استخوان بدون تراش از جنس تیتانیوم روش خوبی در درمان شکستگی‌های باز نوع II و  IIIA ران می‌باشد.