میزان رضایتمندی ساکنان محله نارمک از فضاهای باز و تسهیلات عمومی محیط مسکونی

محله نارمک را می توان محله ای نامید که از ابتدا با هدف ایجاد فضاهای جمعی در کنار تقسیم بندی های مرسوم قطعه های زمین طراحی شده است. اما عدم تغییر تسهیلات عمومی و فضاهای جمعی همزمان با افزایش تراکم در نارمک و تبدیل خانه های تک واحدی به آپارتمان ها می تواند سبب عدم رضایتمندی ساکنان از این عرص ههای عمومی شده و با تبدیل آن ها به مکان هایی پرازدحام و شلوغ و به دور از آرامش، از میزان بهره برداری ساکنان از این فضاها بکاهد. این مقاله با هدف تعیین میزان رضایتمندی ساکنان نارمک پس از بیان تعاریف اولیه لازم- شناخت مشکلات موجود در منطقه که سبب نارضایتی احتمالی ساکنان شده و یا میزان استفاده آنان از فضاهای جمعی را کاهش داده و نیز عوامل ایجاد این مشکل ها انجام گرفته است. با بررسی این نمونه موردی می توان به راهکارهایی در جهت رفع مشکل ها در نمونه های موجود این چنینی دست یافت و همچنین در طراحی های آینده تدابیری اندیشید تا فضاهای جمعی طراحی شده که از نکات بسیار مهم و کلیدی در طراحی محله ها و مجتمع های مسکونی هستند، همیشه زنده و قابل استفاده باقی بمانند. روش تحقیق پژوهش حاضر بدین گونه است که در مرحله نخست مبانی نظری تحقیق از طریق مطالعات کتابخانه ای تدوین و تهیه گردیده که بر اساس نتایج حاصل از فرضیات تحقیق شکل گرفته بودند. در مرحله بعدی برای آزمون فرضیات تحقیق، مطالعات میدانی روی میدان های نارمک انجام و طی دو مرحله توزیع پرسشنامه با جامعه آماری 40 و 50 نفر، نتایج موردنیاز استخراج و تجزیه و تحلیل گردیدند. یافته ها نشان داد که ساکنان به طور متوسط از این میدا نها برای قدم زدن و یا گذران اوقات فراغت استفاده می نمایند. آن ها همچنین مهم ترین عوامل ایجاد مشکل در محله را به دلیل کمبود پارکینگ، تعداد بالای ساکنان و ساختمان سازی های متعدد می دانند. روابط همسایگی و نیز رضایتمندی کلی ساکنان از محله در حد متوسط ارزیابی گردیده است.