مکان‌یابی پهنه‌های مستعد توسعه اکوتوریسم در نواحی روستایی با رویکرد EIA مطالعه موردی: بخش مرکزی تالش

پژوهش حاضر با هدف شناسایی و مکان‌یابی پهنه­های مناسب توسعه اکوتوریسم در نواحی روستایی بخش مرکزی شهرستان تالش انجام گردیده است. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی- تحلیلی، همراه با مطالعات کتابخانه­ای و میدانی و استفاده از GISبوده است. به همین منظور هر یک از پارامترهای ارائه شده در مدل از قبیل شکل زمین، خاک­شناسی و ... به طور جدا مورد بررسی قرار گرفت و لایه­های آنها بر اساس داده­های پیشنهادی مدل اکوتوریسم کلاسه­بندی گردید و در نهایت نقشه پهنه­بندی نواحی مستعد توسعه اکوتوریسم تهیه گردید و هر یک از دهستان­ها به لحاظ میزان برخورداری از شاخص­های اجتماعی- اقتصادی توسعه مورد بررسی قرار گرفت. نتایح حاصل شده بیانگر این است که دهستان کوهستانی تالش از نظر زیست محیطی از پتانسیل بالایی برای اکوتوریسم گسترده طبقه یک و دو برخورداراست. از لحاظ زیرساخت­های اقتصادی – اجتماعی دهستان­های ساحلی جوکندان و طولارود برای ارائه خدمات و پشتیبانی گردشگری توانمندی بیشتری دارند.