مکان‌یابی نیروگاه جزر و مدی بر اساس فرآیند تصمیم‌گیری گروهی چند معیاره‌ (مطالعه موردی: سواحل جنوبی ایران)

در حال حاضر، هیچ نیروگاه جزر و مدی در ایران وجود ندارد، اگر چه شرایط مناسب برای نیروگاه جزر و مدی در سواحل جنوبی کشور مهیا است. چندین نیروگاه جزر و مدی را می‌توان در این مناطق راه‌اندازی کرد که می‌تواند برق مورد نیاز محلی را تأمین و به شبکه‌های محلی ارسال کند. مکان‌یابی برای نیروگاه‌های جزر و مدی یک تصمیم کلیدی استراتژیک است، که تأثیر قابل توجهی بر عملکرد اقتصادی نیروگاه و توسعه پایدار منطقه دارد. علاوه بر این، مکان‌یابی یک مسئله‌ی پیچیده‌ تصمیم‌گیری‌ گروهی چند معیاره است که شامل چندین معیار متناقض است که در آن دانش تصمیم‌گیری تصمیم‌گیرنده معمولا مبهم و نامشخص است. به طور کلی سخت است مکانی پیدا شود که به طور همزمان تمام معیارهای ارزیابی را برآورده کند، بنابراین یک راه‌حل سازنده خوب ترجیح داده می‌شود. برای مقابله با این مسئله، این مقاله یک روش تصمیم‌گیری گروهی چند معیاره منطقی و سیستماتیک با توجه به معیارهای اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی پیشنهاد می‌دهد که ترکیبی از روش رتبه‌بندی سازشی است، این روش به عنوان روش ویکور فازی شناخته می‌شود. کاربرد این روش با مطالعه‌ یک نمونه‌ی واقعی در خصوص مکان‌یابی نیروگاه جزر و مدی در سواحل جنوبی ایران صورت می گیرد. گزینه‌های موجود شامل جزیره خورموسی، کانال قشم، جزیره چابهار و جزیره بوشهر است. در نهایت با استفاده از معیارها و گزینه‌های موجود، جزیره خورموسی به عنوان بهترین مکان برای راه اندازی نیروگاه جزر و مدی بدست می‌آید.